Մեր խիղճը դեռ կույս է ․․․
Մեր աչքերի խորքում, մեր սրտերի դիմաց, հոգիներից անդին Չեզոք գոտին է լուռ, անառակ կնոջ պես, փռվել մեր հին բախտին: Փռվել մեր օրերին խաբկանքի պես վայրի, տանջանքի պես լլկված Ու ուղիղ նայում է խաղաղության աչքին` իբրև տխուր դիպված: Մեր մտքերի խորքում, սպասումից վերև, ընվզումից անդին Մեր խիղճը դեռ կույս է ու մենք խաչ ենք կրում մեր […]