Նուբարը … առաջին սիրո գայթակղության նման
Նուբար, այսինքն տարվա առաջին պտուղը, բերքի առաջին համտեսումը: Տատս գոգնոցի մեջ լցնում էր հենց նոր քաղած բալը, ծիրանը կամ խաղողը, բերում էր մեզ ու ասում էր. «Կերեք, նուբար է»: Եվ մենք ճաշակում էին դրանք վերին երկյուղածությամբ, մի թանկ ու անկրկնելի բանի հետ հարաբերվելու բացառիկ հրճվանքով, որտեղ համը կարևոր չէր, այն կգար հետո, երբ նուբարը կդադարեր […]