Ազատ եղա, կզանգեմ…
Սրճարանային մտորումներ… և ոչ միայն Բացօթյա սրճարանը լավագույն փրկիչն է, հատկապես, երբ օրը կորցնում է տարեթիվ և խորհուրդ… շարժվում տիեզերական ներքին-օրենքներով, ուր մարդը լոկ հետևանք է… եվ ինձ թվում է, թե անտեսանելի եմ մարդկային այս օվկիանում, և իրականություն-ծերություն որսացանցը միշտ կողքովս է անցնելու, ամենաշատը` ոտնաթաթիս քսվելով… Այո, տանից դուրս գալը, երբեմն օգնում է բոլորից թաքնվել… […]