Ավագ չորեքշաբթի – Օծում և մատնություն.
Ավագ չորեքշաբթին հիշատակն է արարչության չորրորդ օրվա, երբ Աստված լուսատուներ դրեց երկնքի հաստատության ներսում և դրանով տվեց Արդարության Արեգակի՝ Քրիստոսի ծննդյան ավետիսը:
Ավագ չորեքշաբթին պատկերն է չորրորդ ժամանակաշրջանի, երբ Աբրահամը ստացավ Իսահակի ծննդյան ավետիսը, հրեաները Եգիպտոսից դուրս եկան ,
Վկայության խորանը պատրաստվեց , և Իսրայելի որդիներն Ավետյաց երկիր փոխադրվեցին :
Այսօր հիշատակում ենք այն մեղավոր կնոջը, ով թանկագին յուղով օծեց Քրիստոսի գլուխը, որ խորհրդանշում էր Նրա մոտալուտ մահը:
Առաքյալները մեղադրեցին այդ կնոջը` յուղը վատնելու համար.
«Կարելի էր մեծ գնով վաճառել այդ և տալ աղքատներին»:
Հիսուս նրանց ասաց.
«Ինչո՞ւ եք նեղություն տալիս այդ կնոջը. նա իմ հանդեպ մի բարի գործ կատարեց. աղքատներին ամեն ժամ ձեզ հետ ունեք, բայց ինձ միշտ ձեզ հետ չեք ունենա:
Իմ մարմնի վրա այդ յուղը թափելով` նա իմ թաղվելը կանխանշեց:
Բայց ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ ամբողջ աշխարհում, ուր էլ այս Ավետարանը քարոզվի, պիտի պատմվի դրա հիշատակին, նաև ինչ որ դա արեց»:
Օծման այդ դեպքին հաջորդեց Հուդայի` Հիսուսին մատնելու վճիռը.
«Այն ժամանակ Տասներկուսից մէկը` Յուդա Իսկարիովտացի կոչվածը, գնաց քահանայապետների մոտ ու ասաց.
«Ի՞նչ կկամենայիք ինձ տալ, որ ես նրան ձեզ մատնեմ»:
Եվ նրանք երեսուն արծաթ դրամ խոստացան նրան»:
