Քսանևվեցերորդ օր ﬔծ պահոց

Բարեգութ Տէ՛ր իմ Յիսուս Քրիստոս, դու Յակոբոս առաքելոյն բերանով պատուիրեցիր.

«խոստովան լերուք ﬕﬔանց զﬔղս ձեր» ըսելով:

Բայց այսօր, Տէ՛ր, իմ բերանս, որ խոստովանիմ՝ զղջալով, ես ինծմէ պատﬔմ՝

քու առջևդ լալով իմ՝ անօրէնութիւնս, մանաւանդ ինչ որ որկրամոլութեամբ ﬔղանչեր եմ:

Դու, Տէ՛ր, հազար բարիք ստեղծել ես՝ որ չափով ուտելով՝ անոնց կերպ կերպ հաﬓ առնումք,

զքեզ Արարիչդ, յիշեմ, ու շնորհակալ ըլլալով օրհնեմ.

ասոնք պիտի հարցնես դատաստանին օրն, ըսելով.

«Տո՛ւր զհամար տնտեսութեան քո»:

Վա՛յ ինձ ﬔղաւորիս, ես ի՞նչ պատասխան պիտի տամ, որ այսչափ համով բան կերեր եմ,

և աﬔնևին Արարիչդ չեմ յիշած, փառք չեմ տուած,

անբանի պէս իմ ախորժակս նայեր եմ որկրամոլութեամբ,

և իմ ախորժակս հեշտացնելու համար՝ անյագութեամբ կերեր ու չափէն աւելի խմբեր եմ,

առողջութիւնս աւրել եմ՝ նոյն իսկ զիս ﬔղաց առիթներու մէջ ձգելով։

Ասոնք կը մտածեմ, ու ինծի վա՛յ կու տամ, ո՛րը լամ, ո՛րը խոստովանիմ:

Բայց դու, Տէ՛ր ողորմութեան, այսչափ խոստովանելով՝

ամէն որկրամոլութեան ըրած ﬔղքերս ջնջէ՛ այսօր, սրբէ՛,

և զղջումս ընդունելով՝ թողութիւն պարգևէ՛:

Ամեն: