Սուրբ Եփրեմ Ասորու խրատն ապաշխարության մասին
Մենք` մեղավորներս, ջանանք իմանալ, թե ի՞նչ է գթությունը:
Ընչաքա՛ղց, ուսանի՛ր ինչպես բարեգութ լինել:
Եղբայրնե՛ր, աշխարհում միմյանց կարեկից լինենք ճշմարիտ կարեկցությամբ,
լի ամենայն մարդասիրությամբ, քանի դեռ նենգադավը այնքան ուժ չունի, որ առևանգի մեր հոգիները:
Ինչը որ հայտնի է դարձել ինձ Սուրբ Հոգով, հարկ է որ ամենքն իմանան:
Եթե ես անխոհեմ եմ և չեմ պահպանել իմ ուսանածը, թող մեկ ուրիշը ուսանելով պահպանի:
Եթե խոսքը մեռած է ինձանում, ապա թող մեռած և անպտուղ չլինի ձեզանում:
Չթաքցնե՛նք տաղանդն Արքայի, կյանքով լեցուն սերմե՛ր գնենք դրանով:
Ուշք մի՛ դարձրու ինձ վրա, աշակե՛րտ, եթե շեղվում եմ ուղուց:
Եվ եթե ինձ անկյալ ես տեսնում, իմ հետևից մի՛ քայլիր:
Աչքիդ առջև ունեցի՛ր Աստծուն և Սուրբ Գիրքը, թող նրա՛նք լինեն քո սնունդը:
Ինչպես որ ուսուցանում են նրանք, այդպես էլ ջանա պահպանել պատվիրանները,
ինչպես որ սովորել ես, այնպես էլ արա՛:
Սիրում եմ ուսմունքը, սակայն չսիրեցի ես պատիժը,
վախենում եմ, քանզի միշտ քայլում եմ վատթար ճանապարհներով և լեցուն եմ անօրենությամբ:
Ինքս ինձ բժշկելիս իմ վերքերը չեմ կապում, չեմ ջանում արմատախիլ անել մեջս աճած մոլախոտը,
սակայն ապրում եմ այդ հույսով և սպասում եմ:
Մի՛ տրտմիր, աշակե՛րտ, քեզ հետ միասին պատիժ է կրում և քո ուսուցիչը:
Ինչի՞դ է պետք, որդյա՛կս, անօգուտ տրտմությամբ տառապելը:
Ինչո՞ւ լալ մի լացով, որից օգուտ չկա:
Նենգադավը միշտ բորբոքում է քո միտքը, որպեսզի դու նրա ժառանգության մասնիկը դառնաս:
Սատանան չարամտորեն ջանում է վշտացնել շատերին, որպեսզի առևանգի և հուսաբեկության միջոցով նրանց գեհենը նետի:
Առևանգվա՞ծ է քո գանձը:
Բայց քո առջև դեռևս բաց է հիասքանչ գանձը գնելու ուղին,
դեռևս ժամանակ կա գանձը ժողովելու,
միայն թե հույսդ մի՛ կորցրու, այլ աշխատի՛ր հավաքել այն:
Թեպետ վիրավորել է քեզ նետը, սակայն լիովին մի՛ տապալվիր:
Նույնիսկ մինչև մահ դիմացի՛ր, հարվածից մի՛ վախեցիր,
քո սխրագործությունը ցույց տուր` անգամ հարվածի տակ լինելով,
որպեսզի քո պսակը հյուսվի պայծառ և փառավոր կտորից:
Եթե ավազակը քեզանից հագուստդ խլի, մի՛ ծուլացիր շարունակելու ճանապարհը:
Մարտի ժամանակ պատահում է և՛ հարվածել, և՛ հարվածներ ստանալ:
Եթե ցուրտը տարել է քո արտը, աճապարիր սերմ ցանել երկրորդ, երրորդ անգամ,
համառորեն, անխոնջ, առանց հապաղելու.
անկասկած ամպերը կգան, և երկինքն անձրև կպարգևի:
Չարագործը քեզ ուղուց չի շեղել:
Մի՛ վախեցիր բեռից, որ վերցրել ես վրադ, գնա՛ միշտ արքայական ճանապարհով:
Այն նույն մարտում, որտեղ դու վիրավորվել ես, կարող ես հաղթանակել:
Իսկ այն նույն վայրում, որտեղ նախկինում կողոպտվել է քո գանձը, կարող ես նորեն ժողովել այն:
Այնտեղ, որտեղ արքա Աքաբը թափեց Նաբովթի արյունը,
այնտեղ շները լիզեցին անառակ Աքաբի արյունը, ինչպես Սուրբ Գրքում է ասված:
Աքաբը Նաբովթին քշեց նրա սեփական այգուց,
իսկ քեզ մեղքն ուզում է հեռացնել Քրիստոսից:
Աքաբը դարձավ սատանայի կերպարը, իսկ Հեզաբելը` անառակության պատկերը:
Սատանան և անառակությունը տենչում են քո արյունը,
ինչպես անօրեն Աքաբն էր տենչում Նաբովթի արյունը:
Ինչպես նա խարդավանքով սպանեց արդարին, այնպես էլ ընդունեց Արդարի դատը,
փութաց խարդավանքով կործանել անմեղին, որպեսզի շուտով նրա համար վրեժխնդիր լինի Աստված:
Եվ այժմ մեզանում անտեսանելի պատերազմ է մղվում, ինչպես Սուրբ Գիրքն է ասում.
«Մեր պատերազմը արյան և մարմնի հետ չէ, այլ իշխանությունների և պետությունների հետ,
այս խավար աշխարհի տիրակալների հետ և երկնքի տակ եղող չար ոգիների հետ» (Եփես. 6:12):
Սատանան մարդկանց դեմ մարտնչում է գաղտնի, դավադրաբար,
իսկ Քրիստոս բացահայտ ձախողում է նրա բոլոր դավերը և մեզ ուժ է պարգևում ոտնատակ տալու նրան:
Քո պատերազմը, եղբա՛յր, մի սովորական, ծիծաղի արժանի բան չէ,
ընդհակառակը, բոլոր հրեշտակները և նրանց Տիրակալը նայում են քո այդ պատերազմին, որը վարում ես թշնամու դեմ:
Այսպիսով, երբ դու հաղթես թշնամուդ, Աստված և հրեշտակները կծափահարեն քեզ,
իսկ հրեշտակները բերկրելով կփառաբանեն Աստծուն, որ նենգադավին հաղթելու ուժ պարգևեց քեզ:
Այդ պատճառով մարտն ավելի ու ավելի է կթեժանա, որպեսզի դու բարեհնար դառնաս,
Աստված փառաբանվի և մարդիկ հետևեն քեզ:
Ուստի և, ինչպես վերն ասացինք, եթե նենգադավ թշնամու նետը խոցի քեզ,
ամենևին մի՛ հուսահատվիր:
Ընդհակառակը, քանի անգամ էլ որ հաղթվես, պարտված մի՛ մնա,
այլ իսկույն ոտքի ե՛լ և մարտնչի՛ր թշնամու դեմ,
քանզի Սխրագործության Հիմնադիրը միշտ պատրաստ է Իր աջը մեկնելու քեզ և ընկածդ տեղից բարձրացնելու:
Հենց որ առաջինը Նրան երկարես քո աջը, այնժամ Նա էլ քեզ կմեկնի Իր աջը,
որպեսզի քեզ ոտքի կանգնեցնի:
Իսկ անպիտան թշնամու միակ ջանքն այն է, որ հենց ընկնես, քեզ անհուսության մեջ նետի:
Այսպիսով, սիրասո՛ւն, մի՛ հավատա նրան,
բայց եթե օրը յոթ անգամ էլ ընկնես, ջանա ոտքի ելնել և Աստծո գութը շարժել ապաշխարանքով:
Քսակը դատարկելուց հետո ի՞նչ միտք ունի թաքցնել այն:
Ո՞ր մի վաճառականը, երբ առևտուր չլինի, կժողովի մնացած ապրանքները և ծովը կնետի:
Մի՛ լքիր քո զենքը, որ քեզ Քրիստոսն է տվել, թիկունք մի՛ դարձրու թշնամուդ առաջ,
որպեսզի չվիրավորես Տիրոջը:
Ներկայացնում եմ քեզ բացահայտ և պարզ ապացույց:
Այս ունայն աշխարհի հակամարտիկը, եթե նույնիսկ թշնամին նրան խորը խոցի,
մարտից չի խուսափի ինքն իր մեջ հուսաբեկվելով, քանզի թեև առժամապես պարտված է,
սակայն հետագայում գուցե ի՛նքը հաղթանակի:
Մի՛ հետաձգիր, բարեկա՛մ, օրըստօրե քո աղերսն Աստծուն,
որպեսզի հանկարծ քեզ վրա չգա ահարկու Դատավորի դատաստանը,
որ կոչում է քեզ վերադարձնելու այն ամենը, որ ձեռք էիր բերել նրա տաղանդներով,
և որպեսզի դու գովասանքների փոխարեն ոտ ու ձեռքդ կապված,
դատապարտված չնետվես անհուն խավարը:
Քանի դեռ ժամանակ կա, ջանա՛ ծնկաչոք ընկնել Դատավորի առաջ,
որպեսզի Նա ների քո բոլոր մեղքերը, և մենք բերկրենք քեզ հետ, եղբա՛յր,
և Աստված փառաբանվի:
Նրան արժանի է փառք և պատիվ հավիտյանս հավիտենից:
Ամեն: