Պատերազմում 7 որդի կորցրած կնոջ խիզախումը

Առավել եւս բարի հիշատակի էր արժանի սքանչելի մայրը: Նա Աստծու հույսին ապավինելվ` այսպիսի յոթ որդի էր կորցնում մեկ օրում, նույն ժամին: Քաջալերվելով նրանցից յուրաքանչյուրով` ինքն էլ նրանց էր քաջալերում, մխիթարում իրենց մայրենի լեզվով: Կին լինելով, բայց հանդես բերելով տղամարդուն վայել սիրտ եւ միտք, նա քաջաբար առաջ եկավ եւ ասաց.

«Ես չգիտեմ, թե դուք ինչպես եք հայտնվել իմ արգանդում: Ես չէ, որ ձեզ կյանք ու հոգի եմ պարգեւել եւ ոչ էլ կերպարանք տվել ձեզանից յուրաքանչյուրին, ոչ էլ ձեզ սնել, հասցրել եմայս հասակին:

Սրանից հետո ես ոչինչ իմը չեմ համարում, այլ նրանը, ով աշխարհի Արարիչն է, ով ստեղծել է մարդկային ծնունդները, ով իր ողորմածությամբ ու իր գալստյամբ ձեր կյանքն ու հոգին ձեզ պիտի վերադարձնի»:

Մակաբայեցիների երկրորդ գիրք 7-20:23