Ես բարձանում էի դեպ երկինք… ու այնտեղ վիշտ չկար…

Վերջին շրջանում գրեթե չի պատահում, որ ես ինքս ինձնից վեր բարձրանամ… վիշտս թարմ է, չի թողնում…Էսօր, երկու անգամ, դա… տրվեց ինձ…Մեկը Նարեկիս` Տիեզերական Վարդապետվելու Պահն էր:Մյուսը` երբ կաթոլիկ-առաքելական այդ Պատարագի ընթացքում հնչեց… մեր ծիրանափողը… դուդուկը..Ես բարձանում էի դեպ երկինք… ու այնտեղ վիշտ չկար…Բոլոր մերոնք էին… մաքուր, զուլալ, նարեկված…Հ.Գ. Ասեմ էլիԷդ մենակ մենք չմաքրվեցինք, բարձրացանք էդ […]