ՀՈԳԵՎՈՐ

Ուրիշ մեկով փրկություն չկա. որովհետև Հիսուս Քրիստոսից բացի որևէ ուրիշ անուն չկա երկնքի տակ՝ մարդկանց տրված, որով կարողանանք փրկվել։ Գործք 4.12

«Ողորմությամբ ու հավատով մաքրվում է մեղքը, և Տիրոջ երկյուղով ամեն ոք խորշում է չարից։ Աստված հեռու է ամբարիշտներից, բայց նա լսում է արդարների աղոթքը» (Առսկաց 15։27, 29)։

Իսկ նրանք, որ սերմանվեցին փշերի մեջ, այն մարդիկ են, որ լսում են խոսքը, սակայն այս աշխարհի հոգսերը և հարստության պատրանքները ներխուժում և խեղդում են խոսքը, և այն անպտուղ է լինում։ Մարկոս, 4:18-19

Ով որ ամոթ համարի ինձ և իմ խոսքերը այս շնացող և մեղավոր ազգի մեջ, մարդու Որդին էլ նրան պիտի ամաչեցնի, երբ գա փառքովն իր Հոր և սուրբ հրեշտակների: Մարկոս, 8:38

Քրիստոնյան չի կարող հանգիստ կանգնել: Քրիստոնյան պետք է միշտ առաջ գնա… «Ինչպես ապագա ծնողներն են երազում իրենց երեխայի մասին. ինչպես է նա նայելու և ծիծաղելու և ինչ է լինելու նրա անունը, այդպես էլ Տերն է երազում քո մասին: Տերը ցանկանում է քեզ, այլ ոչ թե մարդկանց բազմությանը, ոչ, հենց քե´զ, քե´զ, քե´զ: Մեզանից յուրաքանչյուրի՛ն»: Քահանայապետն […]

Այս կյանքում իրական նվաճումն այն է, թե դու որքանով ես տեսնում քո սեփական սխալները: Սա է երկինք տանելու ճանապարհը: Ոչ թե դու ինչքան փող ես աշխատել, կամ թե քանի մոմ ես վառել, կամ նույնիսկ քանի անգամ աղոթել: Ավազակի օրինակն ու եկեղեցու ուսմունքը ցույց է տալիս, որ իրական նվաճումն այն է, թէ ինչքանով ես դու տեսնում […]

«Աստծու ուզած գործը ա՛յս է. որ հավատաք Նրան, Ում Նա ուղարկեց», քանի որ ով սրտաբուխ աղոթքով դիմում է Նրան, քաղց չի զգա, և ով հավատով վստահում է Նրան իր կյանքը, երբեք չի ծարավի (Հովհ. 6: 29, 35):

Լույսը եկավ աշխարհ, և մարդիկ խավարն ավելի սիրեցին քան թե Լույսը, որովհետև նրանց գործերը չար էին: Որովհետև ամեն չար գործողը ատում է Լույսին, և չի գալիս դեպի Լույսը, որ իր գործերը չհանդիմանվեն: Իսկ ճշմարտություն գործողը գալիս է դեպի Լույսը, որ իր գործերը հայտնվեն, որ Աստծով գործվեցան: Հովհ. 3: 19-21

«Եւ երբ տեսնեք սարսափելի պղծությունը՝ տեղ գտած այնտեղ, ուր չպետք է լիներ (ով կարդում է, թող իմանա), այն ժամանակ նրանք, որ Հրեաստանում են, լեռները թող փախչեն. և ով տանիքի վրա է, թող չիջնի և տուն չմտնի՝ այնտեղից բան վերցնելու. և ով արտում է, թող հետ չդառնա՝ իր զգեստները վերցնելու։ Բայց վա՜յ հղիներին և ստնտուներին այն […]

Աստծուն հայտնի են մեր սրտի բոլոր խորհուրդները: Աստված տեսնում է մեր սրտի թե ուրախությունը, թե տրտմությունը և թե դառնությունը: Եվ լավ է, որ մենք կարողանանք Աստծուն մասնակից ու հաղորդ դարձնել դրան՝ ոչ թե Նրան ընտրելով իբրև նշավակ մեր դժգոհության, այլ իբրև կյանքի ուղեկից, բարեկամ և առաջնորդ: Հոբ. 38: 1 – 39: 36։   Աղբյուր` qahana.am