Երկրորդ օր ﬔծ պահոց
Մարդասէր Տէ՛ր իմ Յիսուս, այն առաջին փորձութեանդ համար զոր քաշեցիր, կատարէ՛ այսօր իմ աղաչանքս զոր քեզմէ կը խնդրեմ.
յիշէ՛ երբ սատանան քեզ չճանչնալով քովդ գալու յանդգնեցաւ քեզ փորձութիւն բերելու Ադամայ պէս, ու անօթութեանդ համար ըսաւ՝ որ քարերը հաց դարձնես:
Դուն զայն սուրբ գրոց խօսքով յանդիմանեցիր, ցուցնելով թէ հացի հոգը բան մը չէ, այլ ﬕայն Աստուծոյ բանը հոգալու է. անով Ադամայ որկրամոլութեան ﬔղքը ջնջեցիր։
Կ’աղաչեմ, քաւես, սրբես իմ որկրամոլութեան ﬔղքերս. և այսօր իմ սրտէս հանես այն աելորդ հոգերն իմ ապրուստիս վրայ:
Վասն զի սրտով, մտքով աելի հոգ կը տանիմ ապրելուս վրա՝ քան թէ Աստուծոյ բաներուն վրայ:
Ադամայ պէս մէկդի ձգեր եմ այն բաները՝ զոր Աստուած տուեր է ինծի, ետևէ ընկեր եմ այն բաներուն՝ զոր Աստուած արգիլեր է, որով դուրս ընկաւ կորսնցուց ձեոքի եղած դրախտն ալ, ես ալ անոր պէս խելքս տուեր եմ անոնց զոր արգիլել ես, որ է, այս անցաւոր աշխարհիս բաներն և մոռցեր մէկդի ձգեր եմ անդիի աչխարհին բաները։
Անհոգ կեցեր եմ Աստուծոյ պատուիրանները պահելու. աղօթքիս, պատարագ տեսնելուս ատենն ալ այսպիսի պարապ բաներու աուեր եմ ﬕտքս, մտածելով թէ ի՛նչ ընեմ, որ ապրիմ, ի՛նչ ընեմ, որ տունս պահեմ.
չեմ մտածած՝ ի՛նչ ընել որ քու կամքդ կատարեմ, քեզ փառաբանեմ։
Այս աւելորդ հոգերն իմ ապրուստիս վրայ՝ իմ վրայէս վերցնես, որկրամոլութեան ﬔղքէն պահես, ժուժկալութեան շնորհք պարգևես, որպէս զի խելքս ﬕտքս տամ բարեգործութիւն ընելու, և աստուածաշունչ գրոց խօսքերը մտածելու:
