Աստված վկա է

«Իմաստուն և անբիծ հոգին փախչում է նենգությունից ու մերժում անմիտների խորհուրդները, և երբ անիրավություն է վրա հասնում, հանդիմանում է այն:

Իմաստուն և մարդասեր հոգին չի արդարացնում նրան, ով հայհոյում է իր բերանով, որովհետև Աստված վկա է նրա ներքին ցանկություններին, նրա սրտի ճշմարիտ վերակացուն է և նրա լեզվի ունկնդիրը:

Արդարև, Տիրոջ Հոգին լցնում է տիեզերքը, և նա, որ պահում է ամեն ինչ, գիտե, թե ով ինչ է բարբառում» (Իմստ. 1։5-7)։