Երեխուցս կարոտ մնացի. հերոս Գոռի հայրը ապրում է որդու փոխարեն
Կարապետ Կիրակոսյանի որդին` Գոռը մեքենան կանգնեցրեց բակում ու գնաց հայրենիքի հանդեպ պարտքը կատարելու: Հայրը մինչև հիմա չի հավատում, որ որդին զոհվել է, որ Գոռը այլևս չի մտնելու դարպասից ներս ու այլևս չի նստելու մեքենայի ղեկին:
1996 թվականին ծնված շարքային զինծառայող Գոռ Կիրակոսյանը Արմավիրի մարզի Արևիկ համայնքից էր: 2014 թվականին էր զորակոչվել բանակ: Ծառայել է Մատաղիսում:
Քառօրյա պատերազմի ժամանակ Գոռը զոհվել է դիրքերում գտնվող իր ծառայակից ընկերներին սնունդ տանելուց վերադառնալիս:
Գոռի հայրը հիմա ապրում է որդու փոխարեն: Մոռացած ընտանեկան հոգսերն ու խնդիրները` ապրում է հանուն սահմանի ու հայ զինվորի կյանքը նրա համար ամենաթանկն է: Անվադողեր է հավաքում ու հենակետային դիրքերում ինժեներական աշխատանքներ կատարում:
«Սահմանին կանգնած ամեն մի զինվորը ինձ հիշեցնում է որդուս ու ինձ թվում է, թե նրանք բոլորը իմ որդիներն են»,-Henaran.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց հերոսի հայրը:
Կարապետը հույս ուներ, որ արտագնա աշխատանքով աշխատած գումարով մի օր կկառուցի սեփական անկյունը: Գոռից հետո այլևս չի ուզում հեռանալ Հայաստանից, չի կարող աշխատել օտար հողում:
«Ես Հայաստանում չէի ու իմ երեխուցս կարոտով մնացի, հիմա ամեն զինվորի մեջ իմ երեխուն եմ գտնում և ամեն ինչ կանեմ, որ ոչ մի ծնող իմ ցավը չապրի…»,-ընդգծեց որդեկորույս հայրը:
Henaran.am-ը եղել է այն տանը, որտեղ ժամանակավորապես բնակվում են հերոսի ծնողները: Սոցիալապես ծանր վիճակում գտնվող այս ընտանիքը իր վերջին լուման պատրաստ է ներդնել հայրենիքի պաշտպանության գործին:
