ԱՍՏՎԱԾԱՇՈւՆՉ

Մարդն իրենից որևէ բան անել չի կարող, եթե նրան ի վերուստ՝ երկնքից այդ տրված չէ (Հովհ. 3.27):

«Տե՛ր, ոչ միայն իմ ոտքերը, այլև իմ ձեռքերն ու գլուխն էլ լվա» (Հովհաննես 13:9) Քրիստոսի խոսքերի ու պատգամների մեջ երկու իմաստ պետք է փնտրել. մեկը՝ կարևոր, մյուսն ավելի կարևոր։ Առաջին պատգամն այս հատվածի, որ կարևոր է, Քրիստոսի նկատմամաբ խոնարհություն է. երբ թույլ ենք տալիս, որ Տիրոջ կամքը կատարվի, նույնիսկ եթե չենք հասկանում դրա իմաստը։ Ավելի […]

Աստված խոսում է մեղավորի հետ . «Իսկ դու ինչո՞ւ ես պատմում իմ արդարությունը, կամ բերանդ ես առնում իմ ուխտը։ Չէ որ դու ատեցիր իմ խրատը, մերժեցիր ու անտեսեցիր բերանիս բոլոր խոսքերը։ Երբ գողեր էիր տեսնում, նրանց հետ էիր ընթանում եւ ընկերակցում շնացողներին։ Բերանդ չարություն էր տարածում, եւ լեզուդ նենգություն էր նյութում։ Նստած չարախոսում էիր եղբորդ […]

Լրատվամիջոցներից տեղեկացանք, որ մեր եկեղեցու ղեկավարությունը սկսելու է խորհուրդներով «ուղղորդել»-«ղեկավարել» կամ թե արդեն «ուղղորդում» է ամերիկյան մի գործակալությւոն: Միթե մեր սուրբ Հայրերը երբևէ խորհուրդ տվե՞լ են կասկածելի օտարից խորհուրդ հարցնել, եթե ոչ միայն իրենցից` Հայրերից և հավերժ կենդանի Աստծուց` Քրիստոսից. ԱՇԽԱՐՀՆ Է ՀՈԳԵՎՈՐԻՑ ԽՈՐՀՈՒՐԴ ՀԱՐՑՆՈՒՄ ԵՎ Ո’Չ ԹԵ ՀԱԿԱՌԱԿԸ Միթե Ավետարանից ավելի լավ խորհրդատու կա՞ […]

Սուրբ Գիրքն ասում է, աչք չի տեսել, ականջ չի լսել ու մարդու սիրտը չի ընկել այն, ինչ որ Աստված պատրաստեց իրեն սիրողների համար (1. Կթ. 2:9): Առատ պտղաբերության սերմ է տրված մեզ՝ բարի գործերով աճեցնելու համար: Ոչ մի չար ուժ, ոչ մի մարդ, ոչ աղքատությունը, ոչ էլ նեղությունը չի կարող այն կանգնեցնել, եթե դուք այդ […]

Լուսանկարը 1630 թվականի Սուրբ Աստվածաշնչի երկրորդ էջից է, որտեղ նշված է Հայաստանը որպես մարդկության ծագման վայր: Ավելի ուշ, 18-րդ դարից հետո, Հայաստանը ջնջվեց Աստվածաշնչից, երբ 1600 թվականներից մինչեւ 1749 թվականները Հակոբոս Թագավորի Աստվածաշունչը փոփոխվեց: Ոչ մի հայի երբեւէ չի հետաքրքրել հարցնել, թե ինչպես է ամբողջ աշխարհը ընդունում Հայաստանը որպես առաջին քրիստոնյա ազգ, սակայն նոր Աստվածաշնչում մեր […]

«Ով գալիլիացիներ, ինչո՞ւ եք կանգնած նայում երկնքին. այս Հիսուսը, որ ձեր միջից երկինք վերացավ, պիտի գա նույն ձևով, ինչպես տեսաք նրա երկինք գնալը»: (Գործք1.11) Հիսուս համբարձվեց երկինք և Իր հետ երկինք տարավ մարդկային բնությունը: Ահա, թե որն է մարդու իրական կոչումը: Մարդ, որի պատկերը և առաքելությունն այսօր աղճատված և նյութականացված է, սակայն Քրիստոս մարդկային բարձր […]

«Եվ մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանվեց նրանցից և դեպի երկինք էր վերանում: Իսկ նրանք երկրպագեցին Հիսուսին և մեծ ուրախությամբ վերադաձան Երուսաղեմ»: (Ղուկաս 24:51-52) Քրիստոսի համբարձումն առաքյալների համար երեք նշանակություն ուներ. ա. Այն նշանակում էր՝ վերջ։ Ավարտվեցին Տիրոջ երկրային կյանքի հրաշալի տարիները, բայց իրենք շարունակում են կապված մնալ Նրա հետ, Ով դուրս է ժամանակից ու […]

Քրիստոս Իր հրաշափառ հարությունից հետո 40 օր երևաց Իր աշակերտներին՝ նրանց հետ խոսելով Աստծո արքայության մասին: Քառասուներորդ օրը, վերջին անգամ այցելելով նրանց, Հիսուսը վերստին բացատրեց Իր աստվածային տնօրինությունների խորհուրդը, որի վկան ու մասնակիցը եղան նրանք, և պատվիրեց մնալ Երուսաղեմում մինչև Պենտեկոստեի օրը, երբ կիջնի Սուրբ Հոգին և բնակվելով նրանց մեջ՝ կառաջնորդի իրագործելու իրենց առաքելությունը ողջ […]

«Ով ինքն իրեն բարձրացնում է, պիտի խոնարհվի, և նա ով ինքն իրեն խոնարհեցնում է, պիտի բարձրանա» : Ղուկաս 14:7-11 Հիսուս պարզ օինակ է տալիս, որ եթե քեզ հրավիրում են հարսանիքի, առաջին, պատվավոր տեղը մի նստիր. գուցե քեզնից ավելի պատվավոր մեկը գա և քեզ ասեն, թե քո տեղը զիջիր նրան։ Խոնարհությունը մարդկային ուժեղ բնավորության դրսևորում է։ Պետք է […]