«Աստծո արքայությունը ներսում՝ ձեր մեջ է» : Մատթեոս 17:21 Աստծո արքայությունը մեր սրտում է և այն վերափոխում է մեզ՝ նոր մարդ կերտելով։ Մյուս կողմից՝ Քրիստոս նկատի ուներ Իրեն. Ինքը՝ Քրիստոս երկնքի արքայության մարմնավորումն է, Ով ապրում է մեր մեջ և Իրենով է բացահայտվում Աստծո արքայության խորհուրդը մեր կյանքում։ Հավատքը դավանանքի ընտրություն չէ, այլ՝ հնարավորություն Քրիստոսին […]
«Եթե չդառնաք ու չլինեք մանուկների պես, երկնքի արքայություն չեք մտնի» : Մատթեոս 18:3 Այն, որ առաքյալները Քրիստոսին հարցրեցին, թե ով է Երկնքի արքայության մեջ մեծ, ցույց է տալիս, որ չէին պատկերացնում, թե ինչ է Երկնքի արքայությունը։ Հիսուս ասում է, որ եթե չլինեք այս երեխայի նման, Երկնքի արքայություն չեք մտնի։ Երկնքի արքայությունը բաց է նրանց համար, […]
Փարիսեցիները մի անգամ եկան Տեր Հիսուսի մոտ ու նրան փորձելով երկնքից նշան էին ուզում որ հավատան: Շատերն են չէ՞ այսպես վարվում՝ հրաշք են ուզում, որ հավատան: «Եւ նա իր հոգում զայրացավ եւ ասաց. «Ինչո՞ւ է այս սերունդը նշան ուզում. ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ այս սերնդին նշան չի տրվի» (Մր 8:12): Ինչու՞, որովհետև սեփական սխալը […]
Անզգամն ահա իր սրտում ասաց, թե՝ Աստված չկա. ապականվեցի՛ն և պղծվեցի՛ն անօրենություններով իրենց իսկ գործած, մե՛կն էլ չմնաց՝ քաղցրություն անի: Աստված երկնքից նայեց վար՝ մարդու որդիների մեջ, տեսնելու համար, կա՞ մեկը արդյոք՝ լինի իմաստուն և Աստծուն փնտրի: Բայց խոտորվեցի՛ն մեկտեղ ամենքն էլ ու անպետքացան: Ո՛չ մեկը չկա, որ բարին անի, անգամ մե՛կ հոգի: Որպես թե […]
Մի վախեցեք երբ լսում եք, թե պետք է Աստծո երկյուղն ունենալ: Աստծո երկյուղը «իմաստության սկիզբն է» (Առ. 9:10): Աստծուն պետք է սիրել ամբողջ կարողությամբ: Դա ամենաթանկ հարաբերությունն է: Երկյուղել, նշանակում է, «հանկարծ չանեմ մի բան, որ վնասի այս թանկ հարաբերությանը, որից բխում է իմ կյանքը»: Չէ՞ որ դուք այդպիսի երկյուղածությամբ փայփայում եք ձեր հարաբերությունները ընտանիքի […]
Անհնար է Աստծուն ճանաչել եթե դու չես պահում նրա պատվիրանները: Շատերն ասում են` «Աստված միշտ ինձ հետ է», բայց ապրում են անօրեն կյանքով: Դու Քրիստոսին ճանաչում ես միայն այն ժամանակ երբ պահում ես նրա պատվիրանները: «Ով ասում է, թե՝ ճանաչեցի նրան, բայց նրա պատվիրանները չի պահում, սուտ է, եւ նրա մեջ ճշմարտություն չկա» (Ա. Հովհ. […]
«Ով ինքն իրեն բարձրացնում է, պիտի խոնարհվի, և նա ով ինքն իրեն խոնարհեցնում է, պիտի բարձրանա»: Ղուկաս 14:7-11 Հիսուս պարզ օրինակ է տալիս, որ եթե քեզ հրավիրում են հարսանիքի, առաջին, պատվավոր տեղը մի նստիր. գուցե քեզնից ավելի պատվավոր մեկը գա և քեզ ասեն, թե քո տեղը զիջիր նրան։ Խոնարհությունը մարդկային ուժեղ բնավորության դրսևորում է։ Պետք […]
Երբ լեզուն առանց սրտի է խոսում Աստծո հետ, շաղակրատանք է եւ ո՛չ աղոթք: Երբ լեզուն ու սիրտը համաձայնում են, սակայն խնդրում են չար ու մարմնավոր բաներ, հեթանոսների շատախոսություն է այդ: Քանզի Տերն ասում է. «Շատախոս մի՛ եղեք, ինչպես հեթանոսները» [Մատթ. Զ 6], այսինքն` մի՛ խնդրեք մարմնավոր բաներ` թշնամիների կորուստ կամ չար հաջողություն: Բարի աղոթք է, […]
«Ջանացե՛ք մտնել նեղ դռնով»: Ղուկաս 13:24 Հաճախ քրիստոնյաները կարծում են, որ Երկնքի արքայությունը վերապահված է միայն իրենց համար, իսկ եթե մարդն այլ կրոնի, կամ դավանանքի է պատկանում, կամ անհավատ է, ապա Երկնքի արքայություն չի մտնի։ Սակայն Քրիստոս բոլորովին այլ մոտեցում ունի։ Տերը բացատրում է, որ Երկնքի արքայության բանալիները ոչ ոքի գրպանում չէ։ Այն մենք ստանում […]
«Եթե չապաշխարեք, ամենքդ էլ պիտի կորչեք»: Ղուկաս 13:5 Հիսուսին պատմեցին Երուսաղեմում պատահած երկու դեպքերի մասին, երբ մարդիկ զոհվեցին. մեկը կապված էր խռովություն բարձրացրած հրեաների հետ, որոնց Պիղատոսը սպանեց, մյուսը՝ Սելովամի ավազանի աշտարակներից մեկի քանդվելու արդյունքում տասնութ հրեաների զոհվելու հետ: Փարիսեցիներն այս երկու միջադեպերը բացատրում էին որպես Աստծո կողմից մեղավորների գլխին եկած պատիժ: Հիսուս չբացառեց նրանց […]
