Ինչո՞ւ համար են խռովություն անում հեթանոսները, և ազգերը` ունայնություն մտածում: Երկրի թագավորները վեր են կենում, և իշխաններն իրար հետ խորհուրդ են անում Տիրոջ դեմ և Նրա օծյալի դեմ: Կոտրենք նրանց կապանքները և դեն գցենք նրանց չվանները մեզանից: Երկնքում բնակողը ծիծաղում է, Տերը ծաղրում է նրանց: Սաղմոս 2.1-4 Մենք կարող ենք տեսնել, թե ինչպես են մարդիկ […]
Արդարև, իզուր թակարդ չեն լարում թռչունների համար: Նրանք, որ սպանության մասնակից են դառնում, չարիք են գանձում իրենց անձի համար. չար է լինելու անիրավ մարդկանց կործանումը: Դա է ճանապարհը բոլոր նրանց, որ անիրավություն են գործում, որովհետև ամբարտավանությամբ նրանք սպանում են իրենց հոգին: Առակներ 1:17-19
Նույնիսկ խաչի վրա էին իրեն ծաղրում ու նախատում: Նա իրեն ծաղրողների բոլորի անունները գիտեր, բոլորի կենսագրություններն ու մեղքերը հատ-հատ գիտեր: Բայց խոնարհաբար տարավ: Առավել եւս, հոգին ավանդելուց առաջ բոլորին ներեց (Ղկ. 23:34), ու խնդրեց, որ Հայրն էլ ների: Ապա հոգին ավանդեց հոր ձեռքերի մեջ: Ահա խոնարհության չտեսնված չափանիշ ու խոնարհ գործերի բացառիկ շղթա: Արդյունքում եղավ […]
Եվ մինչ նրանք ուտում էին, Հիսուսը հաց վերցրեց, օրհնեց, կտրեց և բաժանեց աշակերտներին՝ ասելով. – Առե՛ք, կերե՛ք, սա իմ մարմինն է։ Ապա վերցրեց բաժակը, գոհություն հայտնեց Աստծուն և տվեց իր աշակերտներին՝ ասելով. – Բոլորդ էլ խմե՛ք սրանից. սա իմ արյունն է, որով նոր ուխտ է կնքվում Աստծու հետ և որը շատերի համար թափվում է իրենց […]
«Որովհետեւ Աստուած իր Որդուն չուղարկեց աշխարհ, որ դատապարտի աշխարհը, այլ՝ որպէսզի աշխարհը նրանով փրկուի։ Ով նրան հաւատում է, չպիտի դատապարտուի, եւ ով նրան չի հաւատում, արդէն իսկ դատապարտուած է, քանի որ Աստծու միածին Որդու անուանը չհաւատաց։ Եւ դատաստանը այսպէ՛ս իսկ է. որ լոյսը եկաւ աշխարհ, սակայն մարդիկ խաւարն աւելի սիրեցին, քան լոյսը, որովհետեւ իրենց գործեր […]
Ավագ երեքշաբթի հիշատակն է Տասը կույսերի: Ավետարանի Տասը կույսերի առակը (Մատթ. 25:1-13) ներկայացնում է հինգ իմաստուն և հինգ հիմար կույսերի պատմությունը, որի հինական խորհուրդը Տիրոջ Գալստյանը պատրաստ լինելն է։ Իսկ պատրաստ լինելու գլխավոր պայմանն իմաստությունն է։ Իսկ այդ իմաստությունը մեզ սովորեցնում է՝ ա. Կան բաներ, որ հնարավոր չէ վերջին պահին անել։ Հնարավոր չէ պատրաստվել քննությանը, […]
Իմաստության սկիզբը Տիրոջ երկյուղն է. բարի խոհեմություն է ամենքի համար, որ անում են այն, նրա օրհնությունը մնում է հավիտյան: Սաղմոս 111.10 Հրաշալի խոսքեր են գրված. «…նրա օրհնությունը մնում է հավիտյան»: Բայց եկեք սկզբից կարդանք. «Իմաստության սկիզբը Տիրոջ երկյուղն է…»: Իմաստությունը ամենակարևոր հատկանիշներից է մարդու համար: Ես բազմիցս նշել եմ, որ իմաստությունն ու գիտությունը տարբեր հասկացություններ […]
Ավագ երկուշաբթին խորհրդանշում է արարչության երկրորդ օրը, երբ Աստված ջրերը բաժանեց միմյանցից և արարեց երկնքի հաստատությունը: Այս օրը խորհրդանշում է նաև երկրորդ շրջանը, երբ ապականվեց ամբողջ տիեզերքը, և միայն Ենոքը հաճելի եղավ Աստծուն ու երկինք փոխադրվեց (Ծննդ. Ե 21-24): Առավոտյան ժամերգության ընթացքում ավետարանական ընթերցումները հիշատակում են «Անիծված թզենու» պատմությունը, երբ Հիսուս, Բեթանիայից Երուսաղեմ վերադարձին, անեծքով […]
