Մինչև ե՞րբ պիտի իսպառ մոռանաս, Տե՛ր
Մինչև ե՞րբ պիտի իսպառ մոռանաս, Տե՛ր ամենայնի, մինչև ե՞րբ պիտի Քո երեսները շուռ տաս ինձանից, մինչև ե՞րբ պիտի խորհուրդներն հոգուս դնեմ Քո առջև, սրտիս ցավերն ու դառնությունն օրվա Քեզ ներկայացնեմ: Մինչև ե՞րբ պիտի թշնամիս ելնի՜- վրա՛ս բարձրանա, նայի՛ր իմ հոգուն և լսի՛ր ինձ, Տե՛ր, Փրկի՛չ իմ, Աստվա՛ծ, Լո՛ւյս տուր աչքերիս, որպեսզի երբե՛ք ի մահ չննջեմ: Թշնամիներս երբե՛ք չասե՛ն, թե` հաղթեցի՛նք նրան, կամ նեղիչներս չցնծա՛ն, թե նա՝ մեզնո՛վ սասանվեց: Ես ողորմությա՛նդ հուսացի, ո՛վ Տեր, և սիրտս ցնծա՛ց այն փրկությամբ, որ՝ ի՛նձ շնորհեցիր. և օրհներգո՛ւմ եմ Բարձրյալ Տիրո՛ջս ու Բարերարի՛ս:
գրաբարից փոխադրությունը՝ Մաքսիմ Ոսկանյանի