Հպարտ վարչապետ և դուք, որ նրա պոչից կառչած հավատարիմներն եք, Դադիվանքին արտասուքով հրաժեշտ տվողը գալիս է վիրավորված ձեզանից, բայց նաև՝ ցասումով լեցուն
Դադիվանք. Հրաժեշտի ուխտ, հրաժեշտի արտասուք, որ բխում է սրբությունը հարկադիր լքելու հուսահատեցնող զգացումից, բայց՝ ոչ միայն այդ զգացումից, այլ վիրավորանքից և ցասումից։ Թշնանուց չեն վիրավորվում։ Վիրավորվում են յուրայինից, որովհետև թշնամին դավաճանել չի կարող, այլ՝ կարող է յուրայինը՝ անկարող սակայն հպարտ յուրայինը, սրբության արժեքը չիմացող յուրայինը, անհայրենիք անբան շունը։ Արդ, մեր հինավուրց երկրի […]