Հայաստանը դարձել է բազար, որը մեկ մարդու որոշումներով է առաջնորդվում
Սահմանում վերջին մեկ ամսվա ընթացքում ունեցած մեր երկու զոհերը, Նախիջեւանում կայացած թուրք–ադրբեջանական լայնամասշտաբ զորավարժությունները լուրջ մտահոգության տեղիք են տվել նաեւ Սփյուռքում: Այս մասին «Իրավունքի» հետ զրույցում նշեց ամերիկաբնակ հոգեւորական Արժանապատիվ ՏԵՐ ՍԵՐՈԲ քահանա ԱԶԱՐՅԱՆԸ: – Օրերս նահատակված զինվորին 20 օր էր մնացել, որ զորացրվեր: Ադրբեջանական կողմը այս գործելակերպը շարունակելու էհաջորդող տարիներին եւ տասնամյակներին, որից կարելի է մի բանմիայն եզրակացնել: Ադրբեջանին խաղաղության պատրաստելը միֆ է, առասպել է, չես կարող խաղաղության պատրաստել մի ժողովրդի, որը քեզնից տասնյակ անգամ ավելի ուժեղ է եւ ավելի շատ ռեսուրսներ ունի: Մենք փաստորեն իրավունք չունենք մեր ժողովրդին խաղաղության պատրաստել, այլ` պատերազմի: Խաղաղության չես կարող պատրաստել ժողովրդին գայլերի դեմ, որովհետեւ ադրբեջանցիները մեկ բան գիտեն` մեզ սպանել, ուրիշ բան չգիտեն: Պանթուրքական գաղափարախոսությունը սա է: Այսօրահռելի մի թշնամի է նաեւ Թուրքիան, որը մեզնից 100 անգամ ավելիմեծ է թվով եւ քանակով, որը նաեւ ՆԱՏՕ-ի կազմում է: -Տեր հայր, ի՞նչ կարող էին անել այսօրվա իշխանությունները, որչեն անում, մասնավորապես` Արցախի հարցում: -Մեզ Սփյուռքում ամենից շատ հուզում է ատելությանհռետորաբանության պատճառով կատարված հոգեմտավոր բաժանումը ժողովրդի մեջ: Ազգային հյուսքի քանդումը, բաժանումը` սեւ-սպիտակի, հայաստանցի-արցախցու այս կամ այն քաղաքականշարժումների, փոքրիկ թվաքանակով, սահմանափակ ռեսուրսներովեւ տնտեսությամբ ու նաեւ դիկտատորական ոգով կատարվածկադրային փոփոխությունները: Արցախ ասելով` հասկանում եմնաեւ Հայաստանն իր ամբողջ հարավով, որովհետեւ Արցախին եթե որեւէ բան պատահեց, պատահելու է նաեւ Հայաստանին: Իմ կարծիքով` մեծագույն սխալ է Արցախի հասուն գեներալիտետին պաշտոններից ազատելը, մարդկանց, ովքեր պատերազմական ուղիով են անցել: Բնականաբար, անձամբ չեմ ճանաչում նրանց, բայց իրենց մասին շատ եմ լսել եւ կարդացել, օրինակ` Լեւոն Մնացականյանի, Վիտալի Բալասանյանի: Նրանց պաշտոնից հանելով` չեմ հասկանում, թեկառավարությունն ի՞նչ է հետապնդում` քաղաքական մաքրագործություննե՞ր է անում Հայաստանից դուրս: Պետք է ուժեղացնել երկու հանրապետությունների տնտեսություններն ու բանակները եւ ոչ թե տկարացնել կամ սյուները քանդել: Արցախում կատարված կադրային փոփոխությունները, որը երեւի կատարվում է մի հոգու անձնական քմահաճույքով, շատ մեծ եւ ծանր վնասների է ենթարկելու մեր երկիրը: Իսկ Արցախը, ներողություն, միայն արցախցիներին չի պատկանում, այլ պատկանում է ամբողջ հայ ժողովրդին, եւ մենքմտահոգ ենք: Կադրային փոփոխությունները, եթե խաղաղ պայմաններում լինեինք, իմ հոգսը չէ, բայց երբ ամեն օր զորավարժություն զորավարժության հետեւից է տեղի ունենում Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի տանդեմի կողմից, այս ամենը դառնում է մտահոգիչ: – Կարծում եք` սահմանում պատերազմի վտանգ կա՞… -Ցավալի է, բայց մի օր պատերազմ անպայման լինելու է: Հաջորդ պատերազմը ապրիլյան պատերազմի պես չի լինելու, […]
