Հայ-իրանական համատեղ արտադրության՝ «Եվա» ֆիլմը դուրս է մնացել 90-րդ «Օսկարի» շորթ լիսթից: Հայկական ազգային կինոակադեմիան ժապավենը ներկայացրել էր «Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ» անվանակարգի համար:
Ինչպես հայտնի է, վերջերս Ադրբեջանի կողմից ներկայացված տոլմա ճաշատեսակի պատրաստման ավանդույթը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի՝ Միավորված ազգերի Կրթության, գիտության և մշակույթի կազմակերպության կողմից ընդգրկվեց ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ցանկում: Նույնը եղավ նաև քամանչայի պարագայում․ քամանչան ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի կողմից կողմից ներառվել է ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ներկայացուցչական ցանկում՝ որպես Ադրբեջանի և Իրանի մշակույթի նմուշ: Այս իրադարձությունից հետո ոմանք նույնիսկ սկսեցին մեղադրել […]
Հոգեթով ձայնով երգչուհու հիշատակը միշտ վառ է նրա արվեստը սիրող և գնահատող հանդիսատեսի համար: Նրա մաքրամաքուր ձայնը դեռ գերում է ունկնդրին, նրա ձայնագրությունները ազգային հարստությունների շարքում են: Իր կյանքն ու արվեստը հայ ազգին և հայ առաքելական եկեղեցուն նվիրաբերած երգչուհին` Լուսինե Զաքարյանը 80 տարեկան է: «Տենոր» համաշխարհային ասոցիացիա մշակութային ՀԿ նախագահ Կարեն Զոհրաբյանը Լուսինեի արվեստը գնահատողներից […]
Հնագետ Համլետ Պետրոսյանը կարծում է՝ եթե երկու ժողովուրդներ երգում են նույն երգերը, պատրաստում նույն ճաշատեսակները, ապա նրանց միջև ինչ-որ ընդհանրություն կա։ Այսն մասին այսօր վերջիս նշեց լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում։ «Մենք գտնենք, որ եթե նույն երգերը երգում ենք, նույն ճաշերն ուտում ենք, նշանակում է ինչ-որ ընդհանրություն ունենք մեկ այլ ժողովրդի հետ, իսկ դա, ի՞նչ է, […]
Դուք հնձան տեսե՞լ եք: Ես տեսել եմ, իմ պապական տան նկուղում: Հայրս ու հորեղբայրս ընտրանի խաղողը բերում, լցնում էին այնտեղ, բոբկացած մտնում էին մեջը ու սկսում էին տրորել հազարավոր ողկույզները, իսկ մենք` փոքրերս, հավաքվում էինք ծորակի մոտ և նայում էինք, թե ինչպես էր պղտոր, փրփրուն հյութը գուռից հոսում դույլերի մեջ: Երեխա էինք, միամիտ բաներ էինք […]
Երբ ես հինգ տարեկան էի, մայրս ինձ միշտ ասում էր, որ կյանքում ամենագլխավորը երջանիկ լինելն է: Երբ ես դպրոց գնացի, ինձ հարցրեցին, թե ինչ եմ ուզում դառնալ, երբ մեծանամ: Ես գրեցի. «Երջանիկ»: Ինձ ասացին. «Դու հանձնարարությունը չես հասկացել», և ես պատասխանեցի. «Այդ դուք չեք հասկացել կյանքը»:
Ադրբեջանի կողմից ներկայացված տոլմա ճաշատեսակի պատրաստման ավանդույթը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի՝ Միավորված ազգերի Կրթության, գիտության և մշակույթի կազմակերպության կողմից ընդգրկվել է ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ցանկում: «Դոլման գրանցվել է, որպես ադրբեջանական բաղադրատոմս: Ես հայագետի ընտանիքում եմ ծնվել ու մեծացել և չեմ կարող թույլ տալ, որ մեր արժեքները մաս-մաս գողանան մեզանից: Մենք թույլ ենք տալիս, որ մեր մշակույթը սեփականացնեն: […]
Դեկտեմբերի 6-ին, Երևանում կայացավ «Հարատև կռիվ» փաստագրական ֆիլմի շնորհանդեսը: Անվանի ռեժիսոր Սամվել Թադևոսյանն իր ֆիլմը ներկայացնելով նշեց, որ այն համարում է իր գործունեության վերջին ժամանակաշրջանն ամփոփող հաշվետվությունը: Ֆիլմի ստեղծման վրա աշխատել են 12 օպերատորներ: «Հարատև կռիվ»-ը անդրադառնում է 2016-ի ապրիլյան պատերազմին, նորօրյա քաջորդիների սխրագործությունները կապելով, իրենց հայրերի և ավագ եղբայրների՝ Արցախյան ազատամարտում կռված հայորդիների, ինչպես […]
Դեկտեմբերի 6-ին Կորեայի Հանրապետությունում ընթացող ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Ոչ նյութական մշակութային ժառանգության պահպանման հարցերով միջկառավարական կոմիտեի 12-րդ նստաշրջանի շրջանակներում որոշում կայացվեց Հայաստանի կողմից ներկայացված «Քոչարի, ավանդական խմբապար» (“Kochari, traditional group dance”) հայտն ընդգրկել Մարդկության ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ներկայացուցչական ցանկում: ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Գնահատման մարմնի փորձագետների կարծիքով՝ հայտը համապատասխանում էր բոլոր սահմանված չափանիշներին: Կոմիտեի քննարկմանն է ներկայացվել անդամ պետությունների […]
Դեկտեմբերի 9-ին ժամը 15:00, «Լոֆթ» ինքնազարգացման կենտրոնում տեղի կունենա Հոլոքոստի մասին պատմող ամենաազդեցիկ փաստաթղթերից «Աննա Ֆրանկի օրագիրը» գրքի հայերեն թարգմանության շնորհանդեսը: Գիրքը լույս է ընծայել «Էդիթ Պրինտ»հրատարակչությունը։ Թարգմանիչն է Լուսինե Համբարյանը։ Հրատարակության մեջ տեղ են գտել օրագրից այնպիսի հատվածներ, որոնքներառված չեն եղել նախկինում, իսկ գրքի շապիկն արվել է հենց Աննայի օրագրի շապիկի դիզայնով: Շնորհիվ կատարված լրացումների՝ ընթերցողը կարող է ավելի խորը թափանցել Աննայի աշխարհը, ավելի մանրամասն հասկանալ այսընտանիքի և նմանատիպ հազարավոր ընտանիքների կյանքը, ողբերգությունը, հույզերն ու հույսերը պատմության այդ ժամանակահատվածում: Օրագիրը գրված է 20-րդ դարի քառասունականների արյունալի օրերին մի հրեա աղջկա՝ Աննա Ֆրանկի կողմից: Այն իրական պատմություն էիրական մարդկանց մասին: Առաջին անգամ «Աննա Ֆրանկի օրագիրը» հրատարակվել է 1947 թվականին՝ պատերազմից երկու տարի անց: «Այս պարզ, մանկական օրագրի մեջ լսվում է միլիոնավոր անմեղ մարդկանց անժամանակ ընդհատված ձայնը. թերևս հենց սա է պատճառը, որտասներեքամյա աղջկա խոսքը հասավ ընթերցողին և սիրվեց աշխարհի բոլոր ծագերում»,-գրքի նախաբանում գրում է Էդիթ Պրինտ» հրատարակչության մարքեթինգի տնօրեն Շավարշ Կարապետյանը: Այս օրագիրը երազանքների, դրանց հասնելու ճանապարհի, ցավի ու կորստի արանքում գտած հարաբերական երջանկության, մարդու ու նրապայքարի մասին է: Իսկ այդ պայքարը երբեք չի վերջանում: Նշենք, որ շնորհանդեսի օրը պատահական չէ ընտրված. միջազգային հանրությունը դեկտեմբերի 9-ը հիշատակում է որպես Ցեղասպանությանհանցագործության զոհերի հիշատակի ու արժանապատվության և այդ հանցագործության կանխարգելման միջազգային օր:
