«Չարենցը մեր բանաստեղծության վերջին հեղափոխականն է, այսինքն` նորարարը: Եվ Չարենց ասելիս նախ և առաջ այս պիտի հասկանալ` երբեք չմոռանալու պայմանով: Նա մեր բազմադարյան քերթության սակավաթիվ ձևարարաներից մեկն է»: Պարույր Սևակ
«Սխտորը եղավ պատճառը, որ ես քիչ գացի դպրոց: Ամեն առավոտ սխտորով կերակուր կուտեի, կերթայի դպրոց: Հոտ դասարան կբռներ…Ուսուցիչ կմտներ, հոտ կքաշեր ու վրաս կպոռար. – Նորե՞ն սխտոր կերած ես: – Այո´,- կըսեի,- սխտոր կերած եմ, հապա ի՞նչ ուտեի: – Հոտ սենյակ բռնած է: – Է¯, լուսամուտ բաց,- կըսեի: Կկատղեր, դուրս կըներ: Իմ ուզած ալ այդ […]
«Գրքիս ծննդին շատ էի սպասել, բայց ցավով պետք է նշեմ, որ ապրիլյան իրադարձությունները համընկան իմ գրքի լույս տեսնելուն: Շատ զգացմունքային օրեր էին, երբ արցունքն ու ուրախությունը, ցավն ու երջանկությունը խառնվել էին իրար»,-Henaran.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց բանաստեղծուհի, ՀԳՄ անդամ Անի Մնացականյանը: Ամեն բան մառացած Անին Արցախ գնաց, շտաբային վաշտի կազմում ընդգրկված աղջնակը մտածում էր միայն […]
«Ինչի՞ հետ համեմատես «Ես իմ անուշը…» Քիչ կլինի ասել, թե բանաստեղծություն է: Պոեմ էլ չէ վեպ՝ նույնպես… Որովհետև իրենց ծավալով ու մոնումենտալությամբ հանդերձ՝ դրանք կյանքը պատկերում են ինչ-որ մասշտաբներով: «Ես իմ անուշը», ավելի շուտ, բոլոր մասշտաբներից դուրս պաննո է՝ հասցված ժողովրդական էպոսի աստիճանի: Դա անհիշելի ժամանակներից եկող Հայաս- ՈՒրարտու-Արմենիա երկրի համապարփակ պաննո-դիմանկարն է: Դա մեր […]
Լեզվաբան Լավրենտի Միրզոյանը դեմ է, որ ռուսերենը ՀՀ-ում որպես երկրորդ պետական լեզու հռչակվի: Այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը նա ընդգծեց՝ լեզվի պահպանությունը յուրաքանչյուրիս խնդիրն է ու ՀՀ-ում պաշտոնական լեզուն գրական հայերենն է: «Լեզվի պահպանությունը ազգային անվտանգության խնդիր է այսօր: Օրինակ՝ արեւմտահայերենը գրանցված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի՝ վտանգված լեզուների շարքում: Աշխարհում 116 լեզու պետական լեզվի կարգավիճակ ունի, որից միայն […]
Առաջիկա ամիսներին Շուշիի, Մարտակերտի, Քարվաճառի, Հադրութի, Մարտունիի, Ասկերանի, Թալիշի շուրջ 7500 երեխաների համար «Հայկ նահապետից մինչև Շուշի» խորագրով ծրագրի շրջանակներում կներկայացվի Երվանդ Մանարյանի «Հայկ և Բել» տիկնիկային ներկայացումը։ Նշված ծրագիրն իրականացնում է «Արցախի տիկնիկային արվեստի գործիչներ» մշակութային հասարակական կազմակերպությունը ՀՀ Նախագահի աշխատակազմի կողմից հատկացված դրամաշնորհի և Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամի կողմից հայտարարված մրցույթի շրջանակներում։ Ի դեպ, […]
«Հայրիկը հայտնի էր նաեւ որպես թամադա: Կյանքի առաջին շրջանում քեֆերը դուրսն է արել. տանը ո’չ հարմարություն է ունեցել, ո’չ հնարավորություն: Տան հրավերքները սկսվել են Վերնատան ժամանակից: Մեր տան ճաշկերույթների թամադան մինչեւ 1911 թ. Աղայանն էր, իսկ Աղայանների տանը` հայրիկը: Այդ ժամանակների հայրիկն իր հեքիաթի ուրախ Հասանն էր: Չունեցած տեղն էլ քեֆ էր անում: Հայտնի է […]
Հանս Քրիստիան Անդերսենը իր արտաքինին շատ քիչ ժամանակ էր հատկացնում: Նա Կոպենհագենի փողոցներում զբոսնում էր մաշված գլխարկով ու հնամաշ թիկնոցով: Մի անգամ նրան կանգնեցրեց ունևոր մի մարդ և հարցրեց. – Ասացեք խնդրեմ, այդ խղճուկ բանը, որ ձեր գլխի վրա է, կոչվում է գլխա՞րկ: Գրողը պատասխանեց. – Իսկ այդ խղճուկ բանը, որ ձեր նորաոճ գլխարկի տակ […]
«Արդեն աշխատում էինք թատրոնում, բայց դեռ ուսանող էինք: Ես Ստեփանավանից եկա, դու՝ Լենինականից: Երկու գավառացի երիտասարդ մայրաքաղաքում: Ամեն ներկայացման մասնակցելու համար ստանում էինք տասը ռուբլի: Մի օր երկուսով ունեինք ընդամենը մի ռուբլի, հիմիկվա տասը կոպեկը: Քաղցած էինք, որոշեցինք մի բաժակ արևածաղիկ առնել, որ ուտելու պատրանքը երկարի: Թատրոնի այգում հեծնեցինք նստարանին՝ թղթե փոքրիկ տոպրակը դրինք մեջտեղ: […]
Մի օր, սեղանի շուրջը Թումանյանը առաջարկում է խմել Անդրանիկի կենացը և ասում. -Սրանից 20 տարի առաջ կար երկու նշանավոր բան՝ Խրիմյան Հայրիկը և իմ «Շունն ու կատուն», 20 տարի է անցել, բայց էլի երկու նշանավոր բան կա. իմ «Շունն ու կատուն» և Անդրանիկը, խմում եմ երկու նշանավորներից մեկի՝ Անդրանիկի կենացը: Հովհ. Թումանյանի հումորով արված այդ […]
