Վահան Տերյանը այն բախտավոր հեղինակներից էր, որոնք մի առավոտ զարթնում են հայտնի դարձած, և դա ոչ թե պատահականության բերումով, այլ շնորհիվ իրենց մեծ տաղանդի։ Նրա առաջին իսկ գիրքը… հռչակեց նրան որպես բանաստեղծ և պատվավոր տեղ ապահովեց հայկական պառնասում։ Նա հրապարակ իջավ միանգամից որպես վարպետ։ «Մթնշաղի անուրջները» ավելի ջերմ ընդունելիություն գտավ երիտասարդության կողմից, մի կարճ […]
Սայաթ-Նովայի խորապես մարդկային, աննման և հոգեհույզ բանաստեղծական ժառանգությունը հավասարապես մոտ է և հարազատ է թե՛ հայերին, թե՛ վրացիներին և թե՛ ադրբեջանցիներին, և այդ երեք ժողովուրդների եղբայրական համերաշխության հզոր օղակն է: Մարիետա Շահինյան
Վերջերս ռուսական Առաջին հեռուստաալիքով հեռարձակվող «Лучше всех» հաղորդումից հայտնի դարձած փոքրիկ հայ քանոնահարուհի Մերի Մուսինյանն այսօր` դեկտեմբերի 27-ին, նվագեց ՀՀ մշակույթի նախարար Արմեն Ամիրյանի ամփոփիչ ասուլիսի վերջում: Արմեն Ամիրյանը Մերիին փոխանցեց այն նվերները, որոնք Մերին խնդրել էր Ձմեռ պապիկից: Մանրամասները՝ տեսանյութում:
«Հայաստանի ազգային կինոկենտրոնը լուծարվելու է, անվանակարգվելու եւ ստեղծվելու է նոր կառույց` կինոկենտրոնի բազայի վրա»,-աԱյս մասին այսօր` դեկտեմբերի 26-ին ամփոփիչ ասուլիսի ժամանակ հայտնեց Արմեն Ամիրյանը: «Յուրաքանչյուր կառույցին պետք է նայել եւ գնահատական տալ իր ժամանակի մեջ, այն իր ժամանակին լիարժեք նրեդրում է ունեցել կինոարտադրության մեջ, սակայն, այժմ նրա փոխարեն ստեղծվելու է այլ կառույց»,-ասաց նա: Նախարարը նշեց, […]
«Ազգը ինքնըստինքյան ազգ չէ, եթե չունի լեզու»: «Ժողովրդի հանճարը նրա լեզուն է. նրանով կարող ենք դատել ժողովրդի լուսավորության աստիճանի, նրա հատկությունների, բարքերի, սովորությունների, արժանիքների ու արատների մասին»: Միքայել Նալբանդյան
«Մեսրոպ Մաշտոցի գյուտը, անտարակույս, այն հզոր զենքն էր, որի շնորհիվ հայ ժողովուրդը պահպանեց իր գոյությունը V դարի մեծ պայքարում և մտնելով քաղաքակրթված հնագույն ժողովուրդների ընտանիքի մեջ՝ զարգացրեց իր ինքնուրույն մշակույթն ու շատ հարուստ գրականությունը»: Հակոբ Մանանդյան, պատմաբան
«Վիթխարի տաղանդով Մոցարտը բարձր է կանգնած բոլոր արվեստների և հարյուրամյակների վարպետներից»: Ռիխարդ Վագներ
Նրա կարողությունների ներկապանակը, շնհորքի ամպլիտուդան շատ մեծ էր` ամենազավեշտականներից մինչև ամենաողբերգականը: Երբեք հենց այնպես բեմ դուրս չէր գալիս: Կյանքի առաջին շրջանում նա տարիներով ոչինչ չխաղաց: Ոչ թե այն բանի համար, որ չէր ուզում, կամ ծուլանում էր, այլ հարմար բան չէր գտնում: Եվ վերջում իր թատրոնում բեմադրեց «Հացթուխի կինը», որն էլ եղավ նրա կարապի երգը: Խորեն […]
Ես օգնություն չէի ակնկալում ուրիշներից և հույսս չէի դնում երջանիկ պատահականության վրա, բայց իմ ներսում հետզհետե ձևավորվում էր կամային համառությունը, և որքան դժվարին էին դառնում կյանքի պայմանները, այնքան ավելի ամուր և նույնիսկ ավելի խելացի էի զգում ինքս ինձ: Ես շատ վաղ հասկացա, որ մարդուն մարդ է դարձնում շրջապատող աշխարհի հանդեպ նրա դիմադրությունը: ՄԱՔՍԻՄ ԳՈՐԿԻ
