Ինչպե՞ս սովորել ներել. այնպես, ինչպես սովորում ենք տառեր` բառեր կազմելու համար, այնուհետև` նախադասություն, իսկ հետո հստակ խոսում ենք: Ինչպես ասացվածքն է ասում. մարդը, որը կարողացել է տեղաշարժել սարը, սկսել է նրանից, որ հատ հատ տեղափոխել է նախ փոքր քարերը: Մենք էլ սկսենք փոքր բաներ ներել Աստծու ողորմությունը խնդրելով մեծ բաների համար: Ծովիկ Դավթյան
Դուք եք երկրի աղը։ Սակայն եթե երկրի աղը իր համը կորցնի, ինչո՞վ պիտի աղեն այն…Դուք եք աշխարհի լույսը… Թող ձեր լույսը շողա մարդկանց առջև, որպեսզի նրանք տեսնեն ձեր բարի գործերը և փառավորեն ձեր Հորը, որ երկնքում է։ (Մատթեոս 5.13-16) Մենք կոչված ենք լինելու այս աշխարհի աղն ու լույսը, և սա ոչ թե պատիվ է, այլ` […]
«Ոչ ոք նոր գինին հին տիկերի մեջ չի լցնի, այլապես նոր գինին կպայթեցնի հին տիկերը…»: (Ղուկաս 5:36-39) Քրիստոս ասում է, որ չեկա օրենքը քանդելու, այլ՝ լրացնելու։ Սակայն հիշյալ հատվածում էլ հայտարարում է, որ հինը նորի հետ անհամատեղելի է։ Թվում է հակասություն կա։ Հասկանալու համար կարևոր է ընդգծել, որ Ս. Գրքում նորը հնի հակադրությունը չէ։ Նոր […]
«Ես չեկա արդարներին ապաշխարության հրավիրելու, այլ մեղավորներին» : (Ղուկաս 5:32) Ամեն անգամ, երբ Քրիստոս բժշկում էր հիվանդներին, փարիսեցիները ընդվզում էին. նրանց մտահոգությունը սեփական հեղինակության նվազումն էր և Քրիստոսի հեղինակության բարձրացումը։ Ի՞նչ տարբերություն կա Քրիստոսի հետևորդների և փարիսեցիների միջև։ Փարիսեցիների բանակը կազմված էր մարդկանցից, ովքեր գիտեին օրենքը, տասանորդ էին տալիս, կանոնավոր տաճար գնում։ Իրենց հույսը սեփական […]
«Իսկապես ասում եմ ձեզ, որ Իսրայելի մեջ անգամ այսչափ հավատ չգտա»: (Ղուկաս 7:1-10) Կափառնայումում ապրող մի հայրուրապետ մարդ է ուղարկում Քրիստոսի մոտ, խնդրելով որ Տերը բժշկի իր ծառային։ Երբ Քրիստոս ասում է, թե կգամ և կբուժեմ, հարյուրապետն ասում է, որ ես արժանի չեմ իմ հարկի տակ Քեզ ընդունելու, միայն հրահանգիր և իմ ծառան կբուժվի։ Ապա […]
Եթե մի եղբայր կամ քույր մերկ լինի կամ օրվա կերակուրի կարոտ, և ձեզանից մեկն ասի նրանց, գնացեք խաղաղությամբ, տաքացեք և կշտացեք, և մարմնի պետք եղածը չտա նրան, օգուտն ի՞նչ կլինի։ Այսպես էլ հավատքը, եթե գործ չունենա, ինքնըստինքյան մեռած է։ Հակոբոս 2:15-17
«Հրաժարիմք» – «Հրաժարվում ենք» Հավատացյալները, քահանայի գլխավորությամբ, «Հրաժարիմքն» արտասանում են երեք անգամ՝ դեպի արևմուտք շրջված և ձեռքերն իջեցրած՝ ի կոր։ Երեք անգամ «Հրաժարիմքն» ասելուց հետո դարձյալ շրջվում են դեպի արևելք։ «Հրաժարիմք ի սատանայէ եւ յամենայն խաբէութենէ նորա, ի պատրանաց նորա,ի խորհրդոց նորա, ի գնացից նորա, ի չար կամաց նորա, ի չար հրեշտակաց նորա, ի չար […]
Ամեն անգամ, երբ Հայր Մեր-ի մեջ ասում ենք «թող գա՛ քո արքայությունը» պիտի հիշենք, որ դա դրսից, տեսանելի կերպով չի գալու: Այլ Երկնքի Արքայությունը, մեր մեջ, մեր ներսում կա (Ղկ. 17:21): Սերմի պես է, որը Տեր Հիսուսի օգնությամբ պիտի աճի, մեծանա ու շատ պտուղներ տա (Մթ. 13:31-32): Կաճի ու կմեծանա, եթե Հիսուսին ընդունեք ձեր սրտերում […]
«Մյուս բոլոր կրքերի միջից, տրտմությունը յուրահատուկ կերպով հզոր է մտքի բարիքը խոչընդոտելու գործում: […] Ուստի անհրաժեշտ է, որ լինի մի առաքինություն, որ պաշտպանի մտքի այս բարիքն ընդդեմ տրտմության, որպեսզի միտքը չկքվի և տեղի չտա տրտմությանը: Այդ առաքինությունը համբերությունն է »: Սբ. Թովմա Աքվինացի (1225-1274)
Հարց – Ինչպե՞ս կարելի է պաշտպանվել թշնամական զրպարտանքներից: Պատասխան – Երբ կրակին դրած կաթսան եռում է, այդ ժամանակ ճանճերը կամ այլ միջատները չեն համարձակվում մոտենալ, իսկ երբ սառչում է, ե՛ւ ճանճերը, ե՛ւ այլ միջատներ նստում են նրա վրա: Այդպես էլ իր միտքը հոգևոր գործերին ուղղած մարդուն չի կարողանում մոտենալ մարդկային ցեղի թշնամին: Իսկ ով ապրում […]
