«Ոչ ոք նոր գինին հին տիկերի մեջ չի լցնի, այլապես նոր գինին կպայթեցնի հին տիկերը…»: (Ղուկաս 5:36-39) Քրիստոս ասում է, որ չեկա օրենքը քանդելու, այլ՝ լրացնելու։ Սակայն հիշյալ հատվածում էլ հայտարարում է, որ հինը նորի հետ անհամատեղելի է։ Թվում է հակասություն կա։ Հասկանալու համար կարևոր է ընդգծել, որ Ս. Գրքում նորը հնի հակադրությունը չէ։ Նոր […]
«Ես չեկա արդարներին ապաշխարության հրավիրելու, այլ մեղավորներին» : (Ղուկաս 5:32) Ամեն անգամ, երբ Քրիստոս բժշկում էր հիվանդներին, փարիսեցիները ընդվզում էին. նրանց մտահոգությունը սեփական հեղինակության նվազումն էր և Քրիստոսի հեղինակության բարձրացումը։ Ի՞նչ տարբերություն կա Քրիստոսի հետևորդների և փարիսեցիների միջև։ Փարիսեցիների բանակը կազմված էր մարդկանցից, ովքեր գիտեին օրենքը, տասանորդ էին տալիս, կանոնավոր տաճար գնում։ Իրենց հույսը սեփական […]
«Իսկապես ասում եմ ձեզ, որ Իսրայելի մեջ անգամ այսչափ հավատ չգտա»: (Ղուկաս 7:1-10) Կափառնայումում ապրող մի հայրուրապետ մարդ է ուղարկում Քրիստոսի մոտ, խնդրելով որ Տերը բժշկի իր ծառային։ Երբ Քրիստոս ասում է, թե կգամ և կբուժեմ, հարյուրապետն ասում է, որ ես արժանի չեմ իմ հարկի տակ Քեզ ընդունելու, միայն հրահանգիր և իմ ծառան կբուժվի։ Ապա […]
Եթե մի եղբայր կամ քույր մերկ լինի կամ օրվա կերակուրի կարոտ, և ձեզանից մեկն ասի նրանց, գնացեք խաղաղությամբ, տաքացեք և կշտացեք, և մարմնի պետք եղածը չտա նրան, օգուտն ի՞նչ կլինի։ Այսպես էլ հավատքը, եթե գործ չունենա, ինքնըստինքյան մեռած է։ Հակոբոս 2:15-17
«Հրաժարիմք» – «Հրաժարվում ենք» Հավատացյալները, քահանայի գլխավորությամբ, «Հրաժարիմքն» արտասանում են երեք անգամ՝ դեպի արևմուտք շրջված և ձեռքերն իջեցրած՝ ի կոր։ Երեք անգամ «Հրաժարիմքն» ասելուց հետո դարձյալ շրջվում են դեպի արևելք։ «Հրաժարիմք ի սատանայէ եւ յամենայն խաբէութենէ նորա, ի պատրանաց նորա,ի խորհրդոց նորա, ի գնացից նորա, ի չար կամաց նորա, ի չար հրեշտակաց նորա, ի չար […]
Ամեն անգամ, երբ Հայր Մեր-ի մեջ ասում ենք «թող գա՛ քո արքայությունը» պիտի հիշենք, որ դա դրսից, տեսանելի կերպով չի գալու: Այլ Երկնքի Արքայությունը, մեր մեջ, մեր ներսում կա (Ղկ. 17:21): Սերմի պես է, որը Տեր Հիսուսի օգնությամբ պիտի աճի, մեծանա ու շատ պտուղներ տա (Մթ. 13:31-32): Կաճի ու կմեծանա, եթե Հիսուսին ընդունեք ձեր սրտերում […]
«Մյուս բոլոր կրքերի միջից, տրտմությունը յուրահատուկ կերպով հզոր է մտքի բարիքը խոչընդոտելու գործում: […] Ուստի անհրաժեշտ է, որ լինի մի առաքինություն, որ պաշտպանի մտքի այս բարիքն ընդդեմ տրտմության, որպեսզի միտքը չկքվի և տեղի չտա տրտմությանը: Այդ առաքինությունը համբերությունն է »: Սբ. Թովմա Աքվինացի (1225-1274)
Հարց – Ինչպե՞ս կարելի է պաշտպանվել թշնամական զրպարտանքներից: Պատասխան – Երբ կրակին դրած կաթսան եռում է, այդ ժամանակ ճանճերը կամ այլ միջատները չեն համարձակվում մոտենալ, իսկ երբ սառչում է, ե՛ւ ճանճերը, ե՛ւ այլ միջատներ նստում են նրա վրա: Այդպես էլ իր միտքը հոգևոր գործերին ուղղած մարդուն չի կարողանում մոտենալ մարդկային ցեղի թշնամին: Իսկ ով ապրում […]
Առաջին քայլը Եկեղեցի գնալն է, ուր և կսովորեցնեն մնացած քայլերը`Ժամերգություն, Սուրբ Պատարագ, Եկեղեցու Հայրեր, Աստվածաշունչ, աղոթք և այլ բարեպաշտական սովորություններ: Եկեղեցուն զուգահեռ լավ է գտնել մի հոգևոր մարդ, եկեղեցու անդամ, որը տեղեկացված է և օգտվել նրա հմտությունից, շուտ ոտքի կանգնելու համար: Բայց, առանց եկեղեցու ցուցումների, քայլերը կխճճվեն ու մարդը կհայտնվի խառնաշփոթի մեջ: Օրինակ ինչքան էլ […]
Առանց ուշադրության աղոթելը Աստուծո անունը զուր տեղն արտասանելն է: Տեսե՛ք: Պատվիրանն ասում է. «Քո Տեր Աստծո անունը զուր տեղը չպիտի արտասանես»: Հիմա հարց: Երբ դուք աղոթում եք, ու ձեր միտքը թափառում է այս ու այն կողմ, երբ դուք աղոթում եք ու ձեր հիշողությունն այդ պահին լցվում է հին ու նոր կպչուն մտքերով, երբ դուք աղոթում […]
