Ճաշ եփողը պետք է աղն ու պղպեղը ճիշտ չափով անի. եթե քիչ լցնի, ճաշն անհամ կմնա, եթե շատ լցնի, ճաշը կդառնանա: Այդպես էլ ծնողը՝ մանկանը խրատելիս պետք է խրատն ու խստությունը չափավոր անի: Ղուկ. 5: 12-16 Գործ. 8: 3-13 Հակ. 5: 1-11 Հովհ. 1: 35-42 Մատթ. 5: 17-48 Մարկ. 1: 35-45 Ապրիլի 15, Օրվա խորհուրդը […]
Որդյակնե՛ր իմ, թող ոչ ոք ձեզ չխաբի։ Ով արդարություն է անում, արդար է, ինչպես որ Քրիստոսն ի՛նքը արդար է։ Իսկ ով մեղք է գործում, Սատանայի հետևորդ է, որովհետև Սատանան հենց սկզբից մեղք է գործում։ Եվ Աստծու Որդին աշխարհ եկավ, որպեսզի վերջ դնի Սատանայի գործունեությանը։ Ով Աստծու զավակ է դարձել, նա մեղք չի գործում, որովհետև հաղորդակից […]
Մեծություն մի՛ ծախիր քո նեղության ժամանակ։ Ավելի լավ է նա, ով փողոց է մաքրում, քան նա, ով սիգալով ճեմում է, բայց մնում է հացի կարոտ … Սիրաք 9:28,29
_1429788892-300x189.jpg)
Տերը ողորմում և համբերում է, սպասելով մեր դարձին, իսկ եթե մեղանչում ենք, համբերում է՝ սպասելով մեր ապաշխարությանը, և եթե ընկնում ենք, ամոթ չի համարում ընդունել մեզ նորից, ինչպես ասել է Մարգարեն. «Նա, որ գլորվում է. միթե չի՞ ելնում, կամ նա, որ շեղվում է, հետ չի՞ դառնում» (Երեմ. 8:4): Միայն թե սթափվենք, ձեռք բերենք բարեխոհություն, շուտափույթ և […]
Աստված կամենում և ուրախանում է, երբ մենք աղոթում ենք ողջ աշխարհի համար՝ արդարների ու մեղավորների, կենդանիների, ննջեցյալների, հեռավորների ու մերձավորների, առավել ևս՝ նրանց համար, ովքեր չարիք են կամենում կամ գործում մեր նկատմամբ: Վարդան վարդապետ Այգեկցի
«Ահավասիկ ես դռան առաջ եմ և բախում եմ, եթե մեկը ականջ դնի իմ ձայնին և բաց անի դուռը, կմտնեմ նրա մոտ և կընթրեմ նրա հետ և նա՝ ինձ հետ» (Հայտ․ 3։20): Այս խոսքը ես վերցրել եմ Հովհաննես Առաքյալի Հայտնության գրքի 3-րդ գլխի 20 համարից։ Կարող ենք առանձնացնել երկու կարևոր մտածումներ․ ա․ Ես դռան առաջ եմ […]
Այսօր սկսվում է Առաջավորաց Պահքը: 4րդ դարից սկսած 5 օր Հայոց թագավորը, արքունինքն ու ժողովուրդը պահք էին պահում ու զղջում իրենց սխալների ու մեղքերի համար: Մի քանի տասնամյակ անց Հայաստանն իր Ոսկե Դարն ապրեց: Եկեք մենք էլ նույնն անենք այսօր: Բարի լույս սիրելի ժողովուրդ: Արմեն Հարեյան
Երբ դժվարությունների եք հանդիպում, ասացե՛ք ինքներդ ձեզ. «Սա երկար չի շարունակվելու»: Այս բանաձևը շատ արդյունավետ է: Արդեն միտքն այն մասին, որ դժբախտություններն անցողիկ են, օգնում է հաղթահարել դրանք: Դժբախտությունները չեն կարող հավերժ շարունակվել: Քսան, երեսուն, քառասուն տարին ակնթարթ է՝ հավերժության հետ համեմատած: Պետք է միայն համբերել: Խճճված իրավիճակո՞ւմ եք հայտվել: Դուք ինքներդ եք նպաստել դրան: […]
«Իմ Աստված, իմ Աստված, ինչո՞ւ թողեցիր ինձ» (Մաթևոս 27.46): Մենք տեսնում ենք Փրկչին՝ գամված անեծքի խաչին, ծայրահեղ ողբալի վիճակում և ի՞նչ ենք մենք լսում: Սկզբում մենք տեսնում ենք փայլող հավատքը մեր Փրկչի, որը մեզ կոչ է անում ակնածանքով հետևելու Իրեն: Տեր Հիսուսն իր երկու ձեռքերով ամուր կառչած է իր Աստծուց՝ կանչելով. «Աստվա՛ծ իմ, Աստվա՛ծ իմ»: […]
Մոցարտը, գիտակցելով իրեն տրված սքանչելի երաժշտական պարգևի արժեքը, գրում է. «Երաժշտությունը հեղեղվում է ինձ վրա: Ես երաժշտությունն իմ մտքում պահում եմ ոչ թե կոտորակված կամ ծավալման մեջ, այլ պահում եմ այն ամբողջական, մեծաբեկոր: Այս ամենն իմ մեջ ընթանում է որպես մոգական, եթերային վիթխարի մի երազ: Իսկ ինչպես է լինում, որ ես չեմ մոռանում այդ երաժշտությունը, […]
