Երբ թագավորը մեղկ է…

«Որովհետև շատերը կգան իմ անունով և կասեն` ես եմ Քրիստոսը և շատերին կմոլորեցնեն»: Մատթ. 24.5:

Երբ մեկի լապտերի մեջ ձեթ չկա և գիտակցության մեջ՝ իմաստություն, մտքի և ճանապարհի խավարում խարխափելը կործանարար է բոլոր նրանց համար, ովքեր նրանով են առաջնորդվում: Նմանների համար սրբություններ չկան, ոչ վերին՝ Աստվածային, և ոչ էլ աշխարհիկ, որ հայրենիք ենք կոչում:

Ամեն վատի, օտարամուտի, սրբապղծության, այլասերման և օրինազանցության հետ հաշտվելով՝ հաշտվում ենք կորուստների հետ:

Ամեն մի հերթական ազգային արժեքի, եզերքի, սրբավայրի, հարազատի հոգևոր ու ֆիզիկական կորստի հետ հաշտվելով՝ հաշտվում ենք ինքնակործանման հետ:

Այդ երևույթը մեկ բնորոշում ունի՝ ուրացում: Ուրացում՝ Աստծուց, հայրենիքից ինքնությունից ՝ խավարամտության ու ցոփությունների մոլորումների մեջ:

Նման մոլորությունների դասերը շատ են համաշխարհային պատմության մեջ՝ բոլոր անհետացած ազգերի և ժողովուրդների կյանքում:

Ետին թվով միայն արձանագրվում է՝ թագավորը մեղկ էր:

Իսկ թե ինչ է նշանակում ՄԵՂԿ, կա բոլոր բացատրական բառարաններում, անգամ՝ անհետացած ժողովուրդների…

Գուգարաց թեմի առաջնորդ

Տեր Հովնան եպիսկոպոս Հակոբյան