Մատաղացու «սրանք»-ը vs. օգուտ ստացող «մերոնք»-ի. չար ու տափակ ցիրկ

– սրանք հավելյալ արդյունք չեն ստեղծում (հանրային ծառայողները, հրեաները, կխմերները) և սրանցից հարկավոր է ազատվել…

– թող սրանք տուժեն (դառնան գործազուրկ, ունեզուրկ, հայրենազուրկ), շահելու է պետականությունը (հայոց, գերմանցոց, կխմերցոց)…

– մատաղացու «սրանք»-ի խմբային սահմանումը կոնկրետ թվաքանակ է ենթադրում (10 000, 100 000, 1 000 000) vs. օգուտ ստացող «մերոնք»-ի (երեք միլիոն, 10 միլիոն, 50 միլիոն)… մարդիկ թվեր են, անհատներ չեն, անձեր չեն, կառավարման ու աշխատանքի արդյունավետության սկզբունքներ չեն՝ թվեր են…

– սրանց հախից գալուց հարկ չկա կաշկանդվելու գործող իրավական կարգավորումներով՝ նպատակներն արդարացնում են միջոցները…

… էս համադրությունն ավելի լավ ընկալելու համար առաջարկում եմ դիտել 2001թ. «Դավադրություն» (Conspiracy, Заговор) ֆիլմը՝ հրաշք գործ ա… կամ ընթերցել Հաննա Արենտի «Այխմանը Երուսաղեմում. զեկույց Չարի տափակության մասին» (Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil) գիրքը…

© չար ու տափակ ցիրկ

Վահան Ասատրյան