Մորս մահից հետո անտեր էի.մարզիկ-դերասանի սրտառուչ պատմությունը
«Չգիտեմ ինչպես կիսեմ իմ ուրախությունս՞ երևի միանգամից ասեմ ՝ ես միշտ մտածել եմ որ ամբողջ երկրագնդում ես մենակ եմ, չունեմ հարազատներ ու բարեկամներ բայց… բայց 2 օր առաջ գտան ինձ իմ բարեկամներս,իմ արյունակիցները ու 33 տարի անց ես իմացա որ մենակ չեմ աշխարհում ու հիմա սիրտս պայթում է ուրախությունից։ Չկա մեկ այլ նմանատիպ ուրախություն որ համեմատեմ այս իմ երջանկությունս ԱՍՏՎԱԾ ՊԱՀԱՊԱՆ ԼԻՆԻ ՁԵԶ ԻՄ ԱՐՅՈՒՆԱԿԻՑՆԵՐ։ Ու շնորհակալ եմ Աստծուն որ տվեց այս հնարավորությունը գտնելու մեկս մյուսին ……»,-Սուրբ ծննդյան օրը ֆեյսբուքի իր էջում գրառել էր մարզիկ և դերասան Էդուարդ Փոռեյանը:
Henaran.am-ը փորձեց պարզել մարդկային ճակատագրում տեղի ունեցած այս բեկումնային իրադարձության պատճառը:
«Հայրս բաժանված էր շատ վաղուց, երբ ես ծծկեր երեխա եմ եղել։ Մայրս էլ վերցնովի երեխա է եղել ու միայնակ մեծացրել է ինձ ։ Հայրիկիս հետ կապեր ստեղծելու բոլոր քայլերը ապարդյուն դուրս եկան, որովհետև նա ինձ ընդունում էր որպեզ ընկեր, այլ ոչ թե որդի :Այդ պատճառով էլ մենք հեռացանք իրարից ։ Հորս կողմից՝ միայն երկու հորաքույներիս հետ էի ծանոթացրել և մի քանի անգամ փորձեցի հարազատական կապեր հաստատել, սակայն նրանք այդպես էլ մնացին հեռվում։ Ես գիտեի, որ մեր երկրագնդում էլի կլինեն իմ հարազատներից բայց բոլոր քայլերս ապարդյուն էին մնում»,-պատմեց Էդուրադը, ով այսօր հաղթահարելով իր առջև ծառացած փորձությունները հասել է իր նպատակներին:
Էդուարդի համար շատ ծանր է եղել մոր մահը: Միայնակ մնալով նա ավելի խորությամբ է տարել ծանր վիշտը ու հոգու խորքում հավատացել է, որ կգտնի արյունակից մարդու ,որի շնորհիվ իրեն առավել հարուստ կզգա: Ունենալով բազմաթիվ հարազատ ընկերներ Էդուարդը փնտրում էր մեկին, որը իր ազգանունից պետք է կրեր:
«Երբ մայրս վաղաժամ մահացավ՝ ես ինձ լրիվ անտեր զգացի ու էլ ոչ ոքի չէի փնտրում: Ժամանակն էր միայնակ ամեն ինչ ստեղծելու ու իմ ստեղծած ընտանիքիս բարեկեցիկ կյանքով ապահովելու։ Ինձ մոտ խուճապ էր, չգիտեի, որտեղից սկսել և որտեղ ավարտել։ Ամբողջ երկրագնդում լրիվ մենակ լինելը դա կատաստրոֆիկ երևույթ է»,-անկեղծացավ Էդուարդը:
« Փառք Աստծո, ունեմ իսկական ընկերներ, որոնք օգնեցին ինձ, երբ մայրս մահացավ ամբողջ թաղման ծախսը ու արարողությունը վերձրեցին իրենց վրա: Ինձ մխիթարելու համար մի քանի հարյուր մարդ էր եկել: Ճակատագրի կամոք՝ բոլորը միայն իմ ընկերներն էին, գործնկերները, դերասաններ ու սպորսմեններ։ Ես իմ ազգանունուվ մշտական փնտրտուքներ սկսեցի: Ամեն անգամ, երբ ինձ թվում էր ամեն ինչ շատ մոտ է՝ մի տառը փոխում էր ամբողջ երևույթը։ Երբ արդեն քիչ թե շատ հայտնի դարձա՝ 2006-֊2012 թվականներին աշխարհի չեմպիոն էի և նկարահանվում էի ֆիլմերում : Այդ ժամանակ ի հայտ եկան մարդիկ, ովքեր պնդում էին, թե հարազատներ ենք, սակայն ավելի ուշ պարզվում էր, որ թյուրիմացություն է:
Օրեր առաջ մի փոքրիկ աղջնակ ինձ ֆեյսբուքով ընկերության հրավերք ուղարկեց,ընդունեցի հրավերքը ու նա սկսեց ինձ հարցեր տալ , որոնք ես էի նախկինում տալիս այն մարդկանց, ում մեջ հարազատ էի փնտրում:Հիմա ես բացարձակ երջանիկ եմ ու գտել եմ իմ հարազատներին:Պարզվեց, որ նրանք էլ ինձ են փնտրել ու չեն գտել միայն ազգանունների փոփոխության պատճառով: Հիմա ես զգում եմ, որ հոգուցս ծանր մի բան ընկավ ու իմ ընտանեկան երջանկությունը կատարյալ է»,-իր պատմությունը եզրափակեց Էդուարդ Փոռեյանը:
