Որոնման արդյունքները՝: տեր եսայի

«Երանի հոգով աղքատներին, որովհետև նրանցն է երկնքի արքայությունը» (Մատթեոս 5:3) Երկնքի Արքայություն մտնելու անկյունաքարը Քրիստոս համարում է աղքատությունը: Բայց ոչ թե նյութական, այլ՝ հոգևոր, երբ գիտակցում ենք, որ ոչինչ այս կյանքում մերը չէ: Մարմինն՝ առողջ կամ հիվանդ, Աստված է տվել մեզ, հոգին՝ նույնպես: Զգացմունքները՞… Երբեմն կուզենայինք սրտով արձագանքել մարդկային ուրախությանը կամ ցավին, բայց մեր սիրտն […]

«Ահավասիկ ես դռան առաջ եմ և բախում եմ, եթե մեկը ականջ դնի իմ ձայնին և բաց անի դուռը, կմտնեմ նրա մոտ և կընթրեմ նրա հետ և նա՝ ինձ հետ» (Հայտ․ 3։20) Տերը ճամփորդի նման շրջում է երկրում՝ բախելով յուրաքանչյուրիս սրտի դռները. արդյո՞ք դուռը կբացենք Նրա առաջ: Հաճախ դուռը մնում է փակ, և Նա հեռանում է՝ […]

«Երանի հոգով աղքատներին, որովհետև նրանցն է երկնքի արքայությունը» (Մատթեոս 5:3) Երկնքի Արքայություն մտնելու անկյունաքարը Քրիստոս համարում է աղքատությունը: Բայց ոչ թե նյութական, այլ՝ հոգևոր, երբ գիտակցում ենք, որ ոչինչ այս կյանքում մերը չէ: Մարմինն՝ առողջ կամ հիվանդ, Աստված է տվել մեզ, հոգին՝ նույնպես: Զգացմունքները՞… Երբեմն կուզենայինք սրտով արձագանքել մարդկային ուրախությանը կամ ցավին, բայց մեր սիրտն […]

«Նա ինչ որ ասի ձեզ, արե՛ք»:  (Հովհաննես 2:1-12) Գալիլիայի Կանա քաղաքում, հարսանիքի ժամանակ Քրիստոս կատարեց Իր առաջին հրաշքը՝ ջուրը գինի դարձրեց։ Հրաշքը տեղի ունեցավ Աստվածածնի խնդրանքով, երբ վերջինս դիմեց Քրիստոսին և ասաց. «Գինի չունեն»: Մարդկանց սրտերը փափագում էին ուրախության, իսկ գինին սպառվել էր: Քրիստոս նրան ասաց. «Ի՞նչ ես ուզում ինձնից, ով կին, իմ ժամանակը դեռ […]

Կան մարդիկ, ովքեր հոգևոր կյանքի փորձառություն չունենալով իրենց հավատացյալ չեն համարում, սակայն դեմ առ դեմ հանդիպել են կյանքին՝ իր հարստությամբ և աղքատությամբ, տառապանքով և ուրախությամբ, և չեն վարակվել չարությամբ, բայց չեն էլ կարողացել բավարարված լինել հարաբերական ու ժամանակավոր բարիքներով, գիտակցել են, որ չեն կարող շարունակել ապրել, եթե չկա կյանքի վերջնական իմաստ: Տերն այդպիսիներին նույնպես շնորհի […]

«Մի՛ դատեք, որ Աստծուց չդատվեք. որովհետև ինչ դատաստանով, որ դատեք, նրանով եք դատվելու» (Մատթ. 7:1-2) Մեր գործը չէ դատապարտել աշխարհը և մարդկանց, որովհետև թե՛ աշխարհի, թե՛ մարդկանց հանդեպ ավելի մեծ պատասխանատվություն ենք կրում, քան պարզապես քննադատելն ու բողոքելը: Կարո՞ղ ենք այս կյանքում ինչ որ բան փոխել, ուրեմն անե՛նք սիրով ու ազնվորեն։ Չունենք այդքան ժամանակ, որ […]

«Իսկ ես չլինի թե մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի խաչից բացի ուրիշ բանով պարծենամ։ Այդ խաչի միջոցով աշխարհն ինձ համար խաչված է, ես էլ՝ աշխարհի համար» (Գաղ. 6:14) Պողոս առաքյալը Խաչի մասին խոսելիս հատկապես կարևորում է այն Սերը, որով իրական դարձավ մեր փրկությունը։ Այդ Սերն է սնում մեր հավատքը։ Չկա ավելի կարևոր ու հրաշալի օրինակ, քան […]

Մենք մարդկանց չափում ենք արտաքին տվյալներով։ Հաճախ անտեսում ենք մարդկանց ներքին մղումը, ներքին բովանդակությունը, քանի որ հակված ենք դիմացինին ընդունելու արտաքին տվյալներով։ Բնական է փնտրում ենք մեր նմանին, այլապես ինչպե՞ս կարող ենք շփվել մեկի հետ, ով «մեզ նման չէ», նույն միս ու արյունից չէ։ Իսկ երբ դիմացինի մեջ տեսնում ենք ընդգծված մի տարբերություն, լավագույն դեպքում […]

«Տրտմությունն ըստ Աստծո ուզածի ապաշխարություն է առաջ բերում փրկության համար» (Բ Կորնթ. 7:10) Երբ մարդը ցավ է ապրում Աստծուց իր խորթացման համար, ցավում է այն չարության համար, որ կա իր և մերձավորների միջև, ծնվում է զղջումը: Բայց զղջումը միայն այդ ցավի ներքին խոր վերապրումը չէ, այլև՝ Աստծուն դիմելը: Յուրաքանչյուրը կարող է տխրել սեփական անձի, հասարակության, […]

Մեր կյանքի դժվարություններից միշտ էլ առիթ կա բողոքելու։ Սակայն կարելի է բողոքելու փոխարեն պարզապես պայքարել։ Պարտադիր չէ, որ դժվարություններն անպայման խոչընդոտներ լինեն: Ընդհակառակը, դրանք խնդիրներ են, որոնք լուծելու համար արժե ապրել: Այս դեպքում մեր պայքարը պարարտ հող է Տիրոջ իմաստության և մարդու բանականության համագործակցության համար։ Մարդն իրավունք ունի, դեռ ավելին, պարտավոր է դիմագրավել այդ խնդիրներին։ […]