Ափից հեռու քեզ փշրեցի, որ փշրվեմ ես էլ քեզ հետ…

ԻՄ Պա՛տ, սիրելի՛ պատ, անդորրս կհպեմ քեզ, որ լսեմ` շ՜,շ՜,շ՜` ամենաշշուկ հնչյունն աշխարհիս, ամենաօրոր հնչյունը, որ կրծքիս առատը լցվի երակները որթատունկերիս, որ բերք ունենամ… Ձա՛յն, սիրելի՛ ձայն, ես ժպտում եմ լուսամուտիս բացված փեղկին, մաղադանոսահոտ արահետին օրը երեք անգամ` ըստ սրբազան ծեսի, ու քայլում եմ դեպի ծառը` փայլատերև, փշոտ, որ քեզ հետ նստեմ հողին ու լսեմ […]