Օրհնիր Տիրոջը, ով իմ անձ, ու մի մոռանա Նրա բոլոր բարերարությունները: Սաղմոս 103:2 Մի հուսացեք ձեր մեջեղած բարությանը Քանի որ բոլորը մեղանչեցին եւ Աստծո փառքից զրկվեցին: Հռոմեացիներին 3:23 Աստված Իր սերը մեզ հայտնեց նրանով, որ երբ մենք դեռ մեղավոր էինք, Քրիստոսը մեռավ մեզ համար: Հռոմեացիներին 5.8 Որովհետեւ մեղքիվարձը մահ է, բայց Աստծ պարգեւը հավիտենական կյանք է` […]
Տիրո՛ջն եմ հուսացել, ինչպե՞ս եք ինձ ասում` ճնճղուկի նման ձեր լեռները թռիր: Մեղավորներն ահա աղեղներն են լարել, կապարճներն են լցրել սուր նետերով, և պատրաստ են գցել խավարի մեջ նրանց, որ ուղիղ են սրտով: Դու ինչ կառուցեցիր` սրանք ավերեցին. արդարը, Տե՛ր, այստեղ ի՞նչ կարող է անել: Սակայն Տերն իմ Աստված տաճարո՛ւմ է ապրում և երկինքն է […]
«ՈՎ ԲԱՐԻՔԻ ՓՈԽԱՐԵՆ ՉԱՐԻՔ Է ՀԱՏՈՒՑՈՒՄ, ՉԱՐԸ ՉԻ ՊԱԿԱՍԻ ՆՐԱ ՏՆԻՑ» (ԱՌԱԿ. 17: 13): Ապերախտությունը մի այլանդակ գազանություն է, որ ոտնակոխ է անում Աստծու և մարդկանց բարերարությունը, և քանի որ ընդունած խնամքը չի ճանաչում, չի կարող որևէ մեկից խնամք գտնել: Ով բարերարին երախտահատույց լինել կարող է, բայց զլանում է, անարժան է գթության. որովհետև ով իր […]
Երբ սիրտը ծանրաբեռնված է չար խորհուրդներով, ծանր է նաև աղոթքը, և չի կարող վեր բարձրանալ. սրբությունն ու հավատը թևեր են տալիս մեր աղոթքին, ուստի մարդիկ պետք է «սուրբ ձեռքեր բարձրացնեն դեպի վեր, առանց բարկության և երկմտության»: Ա Տիմոթեոս 2: 8
«ԱՂՔԱՏՆԵՐԻ ԵՐԱՄԻՆ ԱՐԱԾ ՈՂՈՐՄՈՒԹՅԱՄԲԴ ԶԱՎԱԿԻԴ ՎԵՐԱԿԱՑՈՒ ԹՈՂ ԱՍՏԾՈՒ ԱՆՍԱՀՄԱՆ ԳԹՈՒԹՅՈՒՆԸ և ՈՉ ԹԵ՝ ՓԱՅԼՈՂ ՈՍԿԻՆ»։ «Ինքն իր համար հավաքելը և պահելն ուրիշ, ի՞նչ կարող է լինել, եթե ոչ՝ ագահություն, որ երկրորդ կռապաշտությունն է: Իսկ նրանք, որ ասում են, թե իրենց զավակների համար են հավաքում և սա որպես հարմար պատճառաբանություն են նկատում, թող իմանան, թե սա […]
«ԱՆՊԱՐԿԵՇՏՈՒԹՅԱՄԲ ՉԾԱՌԱՅԵՆՔ, ԱՅԼ ՈՂՋԱԽՈՀՈՒԹՅԱՄԲ ԶԳԱՍՏԱՆԱՆՔ, ԱԳԱՀՈՒԹՅԱՄԲ ԿՌԱՊԱՇՏ ՉԴԱՌՆԱՆՔ, ԱՅԼ ՈՂՈՐՄՈՒԹՅԱՄԲ ՔԱՎԵՆՔ ՄԵՐ ՄԵՂՔԵՐԸ» (ԵՓԵՍ․5:5, ԿՈՂՈՍ․ 3:5)։ Դատավորը դռան առաջ է կանգնած և մեզ դատաստանի է կանչում․ տեսնենք թե ինչ պատասխան ենք տալու Նրան․․․։ Որովհետև ամեն ինչի համար Դատավորը մեզանից հաշիվ է պահանջելու՝ ոչ միայն մեր կատարած գործերի համար, այլև խոսքերի, խորհուրդների, սրտի շարժմունքների և զգայարանների […]
Իրական Քրիստոնյային ոչ ոք երբեք չի կարող վնասել: Ղուկասի Ավետարանում Տեր Հիսուսն ասում է «Ահա ձեզ իշխանություն տվի … թշնամու ամբողջ զօրության վրա։ Եւ ձեզ բոլորովին չեն վնասելու» (Ղկ 10:19): Տերը սա միայն առաքյալներին չի ասում, այլ բոլոր մարդկանց, քանզի մի այլ տեղ ասում է «ինչ որ ձեզ եմ ասում, ասում եմ բոլորին» (Մարկոս 13:37): […]
Աստված է ազատում եւ փրկում, նշաններ ու հրաշքներ է կատարում երկնքում ու երկրի վրա: Դանիել 6:27 Նա, որ Իր Որդուն չխնայեց, այլ մեզ բոլորիս համար մահվան մատնեց Նրան, էլ ինչպես Նրա հետ ամեն բան չի շնորհի մեզ: Հռոմեացիներին 8:32 Աստված մեզ ոչինչ պարտական չէ, բայց Նա ուզում է ամեն բան նվիրել: Սա Իր ողորմությունն է: […]
Ինչպե՞ս մարդն իմանա ինքը հավատում է Աստծուն, թե ոչ: Պողոս Առաքյալը գրում է, որ հավատքը հնազանդություն է Աստծուն (Հռ. 1:5): Հետևաբար ամենքիս համար հարցը հետևյալն է, եթե ես Քրիստոնյա եմ, արդյո՞ք ես հնազանդվում եմ Աստծո կամքին, թե՞ մարտնչում եմ Իր կամքի դեմ: Եթե պարզվի որ ես ընդունում եմ Աստծո Խոսքի մի մասը, բայց չեմ ուզում հնազանդվել […]
Ըստ հրեական օրենքի` ծննդյան 8-րդ օրը Հիսուս, ինչպես նորածին ամեն մի արու զավակ, թլփատվեց և անվանակոչվեց: Այդ մասին վկայում է Ղուկաս ավետարանիչը. «Եվ երբ ութ օրերը լրացան, և նա թլփատվեց, նրա անունը Հիսուս դրվեց, ինչպես հրեշտակի կողմից կոչվել էր, երբ դեռ չէր հղացվել մոր որովայնում» (Ղուկ. 2:21): Հիսուս նշանակում է Փրկիչ: Գաբրիել հրեշտակը, Աստվածամորն ավետելով […]
