«Ոչ ոք հին գինին նոր տիկերի մեջ չի լցնի, այլապես նոր գինին կպայթեցնի հին տիկերը և պատճառ կդառնա, որ թե՛ գինին թափվի և թե՛ տիկերը փչանան» (Ղուկաս 5:37) Հիսուս գիտեր, որ Իր նոր ավետիսը հակադրվելու էր պահպանողական հրեաների հին կարծրատիպերին։ Օրենքն իրենց համար ամեն ինչ էր և ցանկացած նոր մոտեցում, ոչ միայն սխալ էր, այլ՝ […]
«Ա՛զգ հայոց, թուրքը՝ մեր բանական հոտի դարավոր թշնամին նվաճել է Ալեքսանդրապոլը, շարժվում է դեպի սիրտը մեր երկրի, մեր հավատի, մեր կենսագրության: Գալիս է Արարատյան Երկրի վրա: Թուրքը, կոտորած ու ավեր փռելով գալիս է, և մեր զորապետներն էլ այլ ելք չեն գտնում այդ աղետից, քան հայոց հայրապետին փախուստի մղել: Նրանք ինձ առաջարկում են ոսոխի բերանին թողնել […]
Լուսանկարը 1630 թվականի Սուրբ Աստվածաշնչի երկրորդ էջից է, որտեղ նշված է Հայաստանը որպես մարդկության ծագման վայր: Ավելի ուշ, 18-րդ դարից հետո, Հայաստանը ջնջվեց Աստվածաշնչից, երբ 1600 թվականներից մինչեւ 1749 թվականները Հակոբոս Թագավորի Աստվածաշունչը փոփոխվեց: Ոչ մի հայի երբեւէ չի հետաքրքրել հարցնել, թե ինչպես է ամբողջ աշխարհը ընդունում Հայաստանը որպես առաջին քրիստոնյա ազգ, սակայն նոր Աստվածաշնչում մեր […]
Գիտնականները բացառիկ ուսումնասիրություն են սկսել։ Նրանք ուսումնասիրում են Քրիստոսի գերեզմանոցը՝ երուսաղեմում։ 500 տարվա մեջ առաջին անգամ գիտնականները հանել են Հիսուսի գերեզամանի մարմարե քարը։ Մանրամասները՝ տեսանյութում
«Մեզանից քանի՞սն են զգացել իրենց մեջ Աստծու ներկայությունը» կամ «Ինչպե՞ս պիտի զգանք Նրա ներկայությունը մեր մեջ»: Երիտասարդ տարիքում, երբ ֆիզիկապես ուժեղ ենք, երբեք չենք մտածում, թե մի օր հանկարծ կարող ենք չլինել: Շարունակում ենք մեր կերուխումներով լի կյանքը: Այսօր, կարծես թե մարդկանց մեջ մի մեծ պայքար կա ունենալու ամեն ինչ, հասնելու նույնիսկ անկարելիին, նյութական հզորության, […]
«Ով գալիլիացիներ, ինչո՞ւ եք կանգնած նայում երկնքին. այս Հիսուսը, որ ձեր միջից երկինք վերացավ, պիտի գա նույն ձևով, ինչպես տեսաք նրա երկինք գնալը»: (Գործք1.11) Հիսուս համբարձվեց երկինք և Իր հետ երկինք տարավ մարդկային բնությունը: Ահա, թե որն է մարդու իրական կոչումը: Մարդ, որի պատկերը և առաքելությունն այսօր աղճատված և նյութականացված է, սակայն Քրիստոս մարդկային բարձր […]
«Եվ մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանվեց նրանցից և դեպի երկինք էր վերանում: Իսկ նրանք երկրպագեցին Հիսուսին և մեծ ուրախությամբ վերադաձան Երուսաղեմ»: (Ղուկաս 24:51-52) Քրիստոսի համբարձումն առաքյալների համար երեք նշանակություն ուներ. ա. Այն նշանակում էր՝ վերջ։ Ավարտվեցին Տիրոջ երկրային կյանքի հրաշալի տարիները, բայց իրենք շարունակում են կապված մնալ Նրա հետ, Ով դուրս է ժամանակից ու […]
Քրիստոս Իր հրաշափառ հարությունից հետո 40 օր երևաց Իր աշակերտներին՝ նրանց հետ խոսելով Աստծո արքայության մասին: Քառասուներորդ օրը, վերջին անգամ այցելելով նրանց, Հիսուսը վերստին բացատրեց Իր աստվածային տնօրինությունների խորհուրդը, որի վկան ու մասնակիցը եղան նրանք, և պատվիրեց մնալ Երուսաղեմում մինչև Պենտեկոստեի օրը, երբ կիջնի Սուրբ Հոգին և բնակվելով նրանց մեջ՝ կառաջնորդի իրագործելու իրենց առաքելությունը ողջ […]
Ես որպես հայ քրիստոնյա սրբապղծություն եմ համարում կենդանիների հետ եկեղեցի մտնելը: Ինչպես որ Աստված է ամենքիս վրա Տեր ու Թագավոր, նույնպես էլ Նրա տաճարն է մեր տներից վեհ ու սրբազան: Եվ եթե անվայել է, որ մեկը Սերժի կամ պատմական որևէ թագավորի մոտ շան կամ այլ մի կենդանու հետ գնա այցի, ապա որքան ևս առավել, երբ […]
Ղուկաս ավետարանիչը գրում է, որ Տեր Հիսուսի երկինք համաբարձվելն այսպես եղավ: «Մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանվեց նրանցից եւ դէպի երկինք էր վերանում» (Ղկ 24:52): Ինչքան խորիմաստ է չէ՞: Նա չի օրհնում, հրաժեշտ տալիս ու նոր համբարձվում, այլ նա վերանում էր երկինք «ՄԻՆՉ ՕՐՀՆՈՒՄ ԷՐ» աշակերտներին: Կարծես ցույց է տալիս, թե նա չի վերջացնում իր […]
