Ամպագոռգոռ, ոտքերն ամպոտ, սուրբ, անմեղ…
Լուսավոր, քալող, բարգավաճող, պայծառ, օրինաց, խելամիտ, արդարամիտ Հայաստան չի լինի, քանի որ ով դեռ պայքարում է, խոսում է օրենքից, օրինականությունից, արդարամտությունից, լույսից, վերածննդից… Ամպագոռգոռ, ոտքերն ամպոտ, սուրբ, անմեղ…
Սակայն, հենց ոտքերին մի փոքր տեղ է անում, սկսում է ոտնահարել օրենքն էլ, լույսն էլ է անջատում, բարգավաճումն ու արդարությունն էլ է մոռանում…
Մենթալիտետի խնդիր է…
Մերն է՝ պուպուշ է, իրեն կարելի է, ես եմ՝ ուրեմն կարող եմ, ուրեմն ճիշտ եմ, ինչպես կուզեմ…
Լու՞յս, լուսավո՞ր…Պետք լինի ժամանակավոր լույսը կանջատեմ…
Բոլորդ, բոլորդ էլ նույնն եք…Անխտիր…
Ռոբերտ Մելքոնյան