Ներող կլինես, մայրիկ … Ղարաբաղը եղբորիցս էլ թանկ է
Դժվար ու ծանր է հիշում վերջին բաժանումը Դուշման Վարդանի մայրը: Շահումյանը ընկնելու գիշերն էր: Դրսից տուն եկավ ահաբեկված: «Մայրիկ, Շահումյանն ընկավ»: Ու սկսեց պայուսակը հավաքե| Ուսապարկը ձեռքին տեսնելով, մայրն ասում է.
-Վարդան, չէ՞ որ խոստացել էիր, որ Շուշին ազատագրելուց, Լաչինով տուն գալուց հետո այլեւս անելիք չունես Ղարաբաղամ: Իսկ դու նորից պատրաստության մե՞ջ ես:
Ուսապարկը հագնելով որդին դառնորեն նայել է մոր աչքերին ու ասել.
– Մայրիկ, աշխարհում ամենաթանկը Տիգրան եղբայրս է ինձ համար,- ձայնը փոքր-ինչ բարձրացնելով շարունակել,- իսկ Ղարաբաղը եղբորիցս էլ թանկ է: Ղարաբաղ կորցնելով, Հայաստան ենք կորցնում: Այնպես որ, ներող կլինես, մայրիկ, չգնալ չեմ կարող…
Հատված «Մեր պապեր, Շուշին ազատագրված է: Հանգստացեք» գրքից:
