«Ես մանուկն եմ այն վիրավոր՝ ձեռքով կառչած քո տապանից…»/վիդեո/
Աստծու գործերն անքննելի են ու երկնային դատաստանը երբեք չի ուշանում: Աստվածայինի ու մարդեղենի արանքում միշտ կանգնած է հավատքը: Բանաստեղծություն ծնելու համար էլ աստվածային շնորհ է հարկավոր: Խաչիկ Մանուկյանը այդ շնորհյալներից է:
Ջրհեղեղի ու տապանի արանքում խեղդվող մանկան ճիչն ու հավատի եզակիորեն կիսաբողոք աղոթքը բանաստեղծին ավելի է մերձեցնում Աստծուն:
-Նոյ, ի՞նչ տեսակ մարդ ես եղել
Որ տապանն ես ելել անհոգ,
Երբ մահ է քո շուրջը հեղել
Աշխարհավեր շունչն անողոք։
Ինձ չես փրկել, չե՛ս փրկել, Նոյ,
Մինչև հիմա խեղդում ես ինձ,
Ես մանուկն եմ այն վիրավոր՝
Ձեռքը կառչած քո տապանից։
Դիտեք տեսանյութը:
