Իսրայելի կողմից Գազայի ռմբակոծումը դատապարտված է ձախողման. Համասը չի ոչնչանալու

Հոկտեմբերի 7-ից Իսրայելը մոտ 40 հազարանոց զորքով ներխուժել է Գազայի հյուսիսային հատված և այդ փոքր տարածքը ենթարկել պատմության մեջ ամենաինտենսիվ ռմբակոծություններին:
Արդյունքում, մոտ 2 միլիոն մարդ լքել է իր տունը։

Գազայի առողջապահության նախարարության տվյալներով՝ հարձակումների հետևանքով զոհվել է ավելի քան 15 000 խաղաղ բնակիչ (այդ թվում՝ մոտ 6 000 երեխա և 5 000 կին), իսկ ԱՄՆ Պետդեպարտամենտը ենթադրում է, որ իրական կորուստները կարող են նույնիսկ ավելին լինել:

Իսրայելը ռմբակոծել է հիվանդանոցներն ու շտապօգնության մեքենաները, ավերել Գազայի հյուսիսում գտնվող շենքերի մոտ կեսը։

Այն փաստացի դադարեցրել է ջրի, սննդի և էլեկտրաէներգիայի մատակարարումը Գազայի 2,2 միլիոն բնակիչների համար:

Ըստ Foreign Affairs-ի՝ ցանկացած բնորոշմամբ այս արշավը համարվում է խաղաղ բնակչության հավաքական պատժի զանգվածային գործողություն։

Նույնիսկ հիմա, երբ իսրայելական ուժերն ավելի խորն են շարժվում դեպի Գազայի հարավային հատված, Իսրայելի մոտեցման ճշգրիտ նպատակը հեռու է պարզ լինելուց:

Չնայած Իսրայելի առաջնորդները պնդում են, որ իրենք թիրախավորում են միայն ՀԱՄԱՍ-ին, խտրականության ակնհայտ բացակայությունը իրական հարցեր է առաջացնում այն մասին, թե իրականում ինչ է անում կառավարությունը:

Ըստ Foreign Affairs-ի՝ արդյոք Գազայի հատվածը ոչնչացնելու Իսրայելի ձգտումը նույն ոչ կոմպետենտության արդյունք է, որը հանգեցրել է իսրայելցի զինվորականների զանգվածային անկարողությանը՝ դիմակայելու հոկտեմբերի 7-ին ՀԱՄԱՍ-ի հարձակմանը, որի ծրագրերը հայտնվել էին իսրայելցի զինվորականների և հետախուզության ներկայացուցիչների ձեռքում ավելի քան մեկ տարի առաջ:

Արդյոք Գազայի հյուսիսային մասի և այժմ հարավային մասի ոչնչացումը տարածքի ամբողջ բնակչությանը Եգիպտոս ուղարկելու նախերգանք է, ինչպես առաջարկվում է Իսրայելի հետախուզության նախարարության կողմից պատրաստված «հայեցակարգային փաստաթղթում»:

Ինչ էլ որ լինի վերջնական նպատակը, Իսրայելի կողմից Գազայի հավաքական ավերածությունները բարոյական խորը խնդիրներ են առաջացնում:

Բայց նույնիսկ զուտ ռազմավարական տեսանկյունից, Իսրայելի մոտեցումը դատապարտված է ձախողման, և իսկապես, այն արդեն իսկ ձախողվում է:

Մասնավորապես, քաղաքացիական բնակչության զանգվածային պատիժները չեն համոզել Գազայի բնակիչներին դադարեցնել ՀԱՄԱՍ-ի աջակցությունը:

Ընդհակառակը, դա միայն մեծացրել է դժգոհությունը պաղեստինցիների շրջանում։

Պատերազմի հիսուն օրերը ցույց են տալիս, որ չնայած Իսրայելը կարող է ոչնչացնել Գազայի հատվածը, այն չի կարող ոչնչացնել ՀԱՄԱՍ-ը։

Փաստորեն, խումբն այժմ կարող է ավելի ուժեղ լինել, քան նախկինում էր:

Foreign Affairs-ը գրում է, որ Իսրայելն ավելի լավ կլիներ, եթե ուշադրություն դարձներ այս դասերին և պատասխաներ հոկտեմբերի 7-ի հարձակմանը ՀԱՄԱՍ-ի առաջնորդների և զինյալների դեմ վիրահատական հարվածներով՝ իր ընտրած անկանոն ռմբակոծության արշավի փոխարեն:

Բայց դեռ ուշ չէ փոխել ընթացքը և որդեգրել կայուն անվտանգության հասնելու կենսունակ այլընտրանքային ռազմավարություն, մոտեցում, որը քաղաքական սեպ կխրի ՀԱՄԱՍ-ի և պաղեստինցիների միջև, այլ ոչ թե կմոտեցնի նրանց։

Այսինքն՝ պետք է միակողմանի քայլեր ձեռնարկել երկու պետությունների ստեղծման ուղղությամբ:

Իրականում, պատմության մեջ երբեք ռմբակոծության արշավը չի հանգեցրել թիրախային բնակչության ապստամբությանը սեփական կառավարության դեմ:

Միացյալ Նահանգները բազմիցս փորձել է այս մարտավարությունը, բայց ապարդյուն։

Կորեական պատերազմի ժամանակ ոչնչացվել է Հյուսիսային Կորեայի էլեկտրաէներգիայի արտադրության 90 տոկոսը։

Վիետնամի պատերազմի ժամանակ այն զրկել է Հյուսիսային Վիետնամին գրեթե նույնքան էներգիայից:

Իսկ Պարսից ծոցի պատերազմի ժամանակ ԱՄՆ-ի օդային հարձակումները խաթարել են Իրաքում էլեկտրաէներգիայի արտադրության 90 տոկոսը:

Բայց այս դեպքերից ոչ մեկում հանրային աջակցությունը չի աճել:

Այս պատմական օրինաչափությունը կրկնվում է Գազայի հատվածում։

Չնայած գրեթե երկու ամիս տևած ծանր ռազմական գործողություններին, որոնք գործնականում չեն զսպվել Միացյալ Նահանգների և մնացած աշխարհի կողմից, Իսրայելը միայն աննշան արդյունքների է հասել:

Որևէ նշանակալի ցուցանիշներով արշավը չի հանգեցրել ՀԱՄԱՍ-ի գոնե մասնակի պարտության։ Իսրայելի օդային և ցամաքային գործողությունների արդյունքում սպանվել է ՀԱՄԱՍ-ի մինչև 5000 զինյալ (ըստ իսրայելցի պաշտոնյաների)՝ ընդհանուր մոտ 30 հազարից:

Սակայն այդ կորուստները չեն հանգեցնի Իսրայելի քաղաքացիական բնակչության համար սպառնալիքի էական նվազմանը, քանի որ, ինչպես ցույց տվեցին հոկտեմբերի 7-ի ահաբեկչությունները, ՀԱՄԱՍ-ի մի քանի հարյուր զինյալները բավական են իսրայելական համայնքներին վնաս հասցնելու համար:

Ավելին, իսրայելցի պաշտոնյաները նաև խոստովանում են, որ ռազմական արշավի արդյունքում երկու անգամ ավելի շատ խաղաղ բնակիչներ են զոհվում, քան ՀԱՄԱՍ-ի զինյալները:

Այլ կերպ ասած, Իսրայելը գրեթե հաստատ ավելի շատ ահաբեկիչներ է արտադրում, քան սպանում է, քանի որ յուրաքանչյուր զոհված խաղաղ բնակիչ ունի ընտանիք և ընկերներ, որոնք պատրաստ են միանալ ՀԱՄԱՍ-ին՝ վրեժ լուծելու համար:

ՀԱՄԱՍ-ին վերջնական պարտություն պատճառելու միակ միջոցը նրա առաջնորդների և զինյալների վրա հարձակվելն է՝ միաժամանակ առանձնացնելով նրանց շրջապատող բնակչությունից:

Այնուամենայնիվ, դա ավելի հեշտ է ասել, քան անել, մանավանդ որ ՀԱՄԱՍ-ն իր շարքերը համալրում է անմիջապես տեղի բնակչությունից, այլ ոչ թե արտերկրից:

Հարցման արդյունքները ցույց են տվել, թե Իսրայելի ռազմական գործողություններն այժմ որքանով են ավելի շատ ահաբեկիչներ արտադրում, քան սպանում։

Արաբական Համաշխարհային Հետազոտության և Զարգացման Կազմակերպության կողմից Գազայի հատվածում և Հորդանան գետի արևմտյան ափին պաղեստինցիների շրջանում նոյեմբերի 14-ին անցկացված հարցումների համաձայն՝ հարցվածների 76 տոկոսը նշել է, որ ՀԱՄԱՍ-ին դրական է վերաբերվում:

Սկզբնաղբյուր՝ news.am