Ինչպե՞ս եղավ, որ ողջ հայ ազգին ինքնասպանության հասցրած ղեկավարը կարողանում է առանց խղճի խայթի նայել մարդկանց աչքերի մեջ

 

նիկոլը, որ քաղաքացու օր էր մոգոնել և հրապարակում խորոված էր անում՝ տաշի տուշի, այդ օրը արցախյան պատերազմի հերոս Քյարամ Սլոյանի ծննդյան օրն էր։ Այն Քյարամի, ում գլուխը կտրել էին թուրքերը։ Այն Քյարանի, ում հայրը չդիմացավ ու 52 տարեկանում մահացավ։Պետական մակարդակով 124 միլիոն դրամ էին հատկացրել կերուխումին։ Գրել էի՝ այդ 124 միլիոնից մի տաս միլիոն դրամ հատկացնել չէ՞ր կարելի զոհերի ընտանիքներին, որպեսզի իրենք էլ զգային քաղաքացու “օրվա բույրը”։ Երբևէ չհիշեցի՞ք Քյարամի ու մյուս զոհերի հանգած օջախները։

 

Այդ ժամանակ դեռ էյֆորիայի մեջ էին մարդիկ ու չէին զգում, որ նիկոլն ու իր կինը, սելֆիներից անդին, Զինվոր, Բանակ չեն արժևորում։

Նոր իշխանության օրոք Հաղթանակ կամրջից զոհված զինվորի մոր ինքնասպան լինելու փորձը թող սթափության կոչ լինի և հասկանան մարդիկ, որ Զինվորի նկատմամբ իշխանության հանցավոր անտարբերությունը մեզ հասցրեց այս օրվան։ 5000 զոհ, 10 հազար խեղված ճակատագրեր․․․

 

Եթե անգամ մեկին ինքնասպանության ես հասցնում, դատում են, այդ ինչպե՞ս եղավ, որ ողջ հայ ազգին ինքնասպանության հասցրած ղեկավարը կարողանում է առանց խղճի խայթի նայել մարդկանց աչքերի մեջ ու ․․․ ապրել։