Տե՛ր, օգնակա՛ն իմ, Փրկի՛չ իմ, Աստվա՛ծ

Աստվածաշնչյան Սաղմոսարան
ՍԱՂՄՈՍ ԺԸ (18)

Երկինքները Աստծո փա՛ռքն են պատմում մեզ, իսկ Նրա Ձեռքի արարածները ա՛յն հաստատության մասին են խոսում, որ Նա՛ ստեղծեց: Ցերեկը ահա ցերեկվա վրա խոսք է բխեցնում, գիշերն իր հերթին՝ գիշերվա վրա մեզ ցույց է տալիս մի նո՛ր գիտություն: Եվ խոսքեր չկա՛ն և չկա՛ն բառեր, որոնց միջից, որ չլսվի նրանց ձայնը ամեն օր: Նրանք խոսում են ո՛ղջ երկրով մեկ, և նրանց պատմած- վկայածնե՛րն են լսվում ծագերում ամբողջ աշխարհի: Նա Իր խորանը բերեց ու դրեց Արևի՛ ներքո, և Ինքը որպես Իր առագաստից դուրս ելնող Փեսա՛, Հսկայահասա՛կ` ցնծությա՛ն մեջ է Իր ճանապարհի մեջ ընթանալիս: Նա դուրս է գալիս Երկնի մի ծայրից, հանգստարանը երկնքի մյուս ծայրին է հասնում, և չկա՛ մեկը՝ Նրա կյանք տվող սուրբ ջերմությունից թաքնվի ու ապրի: Տիրոջ օրենքներն անբի՛ծ են միշտ էլ՝ ե՛տ են դարձնում հոգիներն իրենց մոլո՛ր ընթացքից, հավատարի՛մ է վկայությունը և իմաստո՛ւն է դարձնում անգա՛մ երեխաներին: Արդարությունը ուղի՛ղ է Տիրոջ, սի՛րտ ուրախացնող. և Լույս են Տիրոջ պատվիրանները. մարդկանց աչքերը լուսավորվում են ա՛յդ խրատներից: Տիրոջ Երկյուղը սո՛ւրբ է հավիտյան և հավիտյա՜ն է Երկյուղն այդ մնում: Տիրոջ Դատերը ճշմարի՛տ են միշտ, Դատաստանները արդա՛ր են Նրա, և ցանկալի՛ են ոսկուց ավելի, և ցանկալի՛ են, քան բազմատեսակ ակներ պատվական, մեղրախորիսխից քա~ղցր են առավել: Պահում է ծառադ այս ամենը, Տե՛ր, և իր պահելու հատուցումները մի՛շտ նվիրական՝ Քեզանից որպես պարգև՛ ստանում: Կարո՞ղ է մեկը հանցանքն իր գործած մտքի մեջ պահել. գաղտնորեն գործած իմ հանցանքերից՝ սո՛ւրբ դարձրու ինձ, Տե՛ր, և Քո ծառային օտարի՛ց պահիր: Եվ եթե դրանք վրաս չտիրեն՝ անբի՛ծ կլինեմ, և մեծ մեղքերից սրբանա՛մ պիտի: Թող որ բերանիս խոսքերը, Տե՛ր իմ, հաճո՛ լինեն Քեզ և խորհուրդները սրտիս Քո՛ առջև՝ ամե՛ն ժամանակ: Տե՛ր, օգնակա՛ն իմ, Փրկի՛չ իմ, Աստվա՛ծ:

Փոխ. գրաբարից` Մաքսիմ եղբոր