Ինչո՞ւ քրիստոնյաները չէին փախչում Քրիստոսի համար չարչարվելուց, չէին ուրանում
Շատերն են հարցնում, թե ինչու քրիստոնյաները չէին փախչում Քրիստոսի համար չարչարվելուց, չէին ուրանում եւ հաճախ կամավոր եւ նույնիսկ ուրախութեամբ էին գնում մեռնելու Հիսուսի անվան համար.
«Ամեն ժամ մեր մարմիններում կրում ենք Հիսուսի մահը, որպեսզի Հիսուսի կյանքն էլ հայտնվի մեր մարմինների մեջ, քանզի քանի դեռ կենդանի ենք, միշտ մահվան ենք մատնվում Հիսուսի համար, որպեսզի Հիսուսի կյանքն էլ հայտնուի մեր մահկանացու մարմինների մեջ: Այս գիտենք, որ նա, ով հարություն տվեց Հիսուսին, մեզ էլ հարություն կտա Հիսուսի հետ եւ ձեզ հետ միասին կկանգնեցնի իր առաջ»:
Բ Կորնթ. 4։10-11,14
