Կյանքը դառնորեն ապացուցեց Սերժը` ճիշտ էր, ինքը` սխալ

Մի բան էլ պատմեմ
-Հեռանամ` աշխատելու.
-էրեկ պառլամենտում դեմ-դիմաց դուրս եկանք իմ երբեմնի ոչ վատ ընկեր`
-Նախարար Ֆելիքս Ցոլականի հետ.
-Ու մանավանդ որ գիտեմ`
-Իրենց ու Իմ քայլին հուժկու հրահանգ է տրված`
-Հատակապես ինձ հարցազրույց չտալ…
-Բզիկներս ավելի զգլխվեցին`
-Հարցեր տալու մասով.
-Ու հարցրի….
Հ.Գ.
-Հարցս բավականաչափ անմեղ էր.
-Սկսվում էր` բա Սերժի վախտ` ռեֆրենով….
-Ցոլակյանը զարկվեց. մուխ ելավ ջանից.
-Նա Կամոյի նման լուռ էր.
-Բայց էն, ինչ կատարվեց նրա աչքերի ու դեմքի հետ`
-Ֆենոմենալ էր.
-Վերցրեց ասածս բառերը`
-Նետեց իր ցասմական չակրաների խորատ…
-Աչքերից ժայթքող կարմայական ծուխն այն մասին էր`
-Որ
-Կյանքը դառնորեն ապացուցեց.
– Սերժը` ճիշտ էր, ինքը` սխալ…
Հ.Գ.
-ԱԱծ կառույցի աքսակալը`
-Թերեւս գիշերները լուսացնում է`
-Այս դիլեմայի ականջները ծամելու
-Սարսափելի ճշմարտությունը`
-Իր չակրաներում ոչնչացնելու`
-Թիմին դավաճանելու նիրվանան ու ասքը անմար պահելու վրա…

Կարմեն Դավթյան