Միթե դռան թակոց չէ մեզ համար ամեն մահվան լուր, որ լսում ենք
Միթե դռան թակոց չէ մեզ համար ամեն մահվան լուր, որ լսում ենք:
Կամ Եկեղեցու զանգերը, կամ Սուրբ Գիրքը, կամ մեր խիղճը.
Մեր հարևան հավատացյալը, Մեր ճանապարհի նստած մուրացկանը.
Մեր շենքի անօգնական ծերը, որբը, այրին.
Սրանք բոլորն էլ դռան թակոցներ են, և միշտ կան մեր աչքի առջև:
Ուրիշ հարց է, մենք լսում ենք թե ոչ:
Ծովիկ Դավթյան
