Պատիվ չի բերում. 168 Ժամ
The Armenian Interest գիտավերլուծական կենտրոնի հիմնադիր-ղեկավար. ամերիկագետ Արեգ Գալստյանը գրել է. «Պետական մտածողություն ունեցող գործիչը միշտ մտածում է 2 բանի մասին երկրի ու ազգի: Նոր ղեկավարները, եթե նրանք պետականամետ գործիչներ են, չպետք է զբաղվեն իրենց նախորդների վարած քաղաքականության քննադատությամբ, նրանց նպատակը պետք է լինի սխալներն ուղղելն ու ապագայի առաջնորդներին քաղաքական պրոֆիցիտ թողնելը: Նրանք չպետք է ժամանակ ունենան վրեժի, պոպուլիզմի, դատարկ խոստումների ու աբսուրդ առաջարկությունների համար:
Իրենց հերթին իրենց պետականամետ համարող նախորդները չպետք է փորձեն վիրավորել ու նվաստացնել նոր առաջնորդներին: Պետականամետ գործիչը միշտ պատվով ու արժանապատվությամբ է խոստովանում, որ ինքը սխալներ է գործել (իսկ սխալներ գործում են բոլորն առանց բացառության) ու անում միայն մեկ ռազմավարական հայտարարություն իր հաջորդին օգնելու, փորձով ու գիտելիքներով կիսվելու, նրան սխալներից ու տապալումներից զերծ պահելու պատրաստակամության մասին:
Պետականամետ գործիչը դա չի անում կոնկրետ անձնավորության ու իր համար: Նա դա անում է երկրի ու ազգի համար, որին երդվել է հարգել ու պաշտպանել: Նեղ բյուրոկրատիային ծառայող չինովնիկները դատում են անձնական ամբիցիաների, նեղվածության, չարության ու վրեժի ծարավի «մահացու» կատեգորիաներով, իսկ պետականամետները հենվում են մետաֆիզիկական սկզբունքների «անմահության» վրա, որոնք հավերժ են տարածության ու ժամանակի մեջ: Ճղճիմ, սովորական, նեղ, սրտխառնուք առաջացնող ու արատավոր «Դու ո՞վ ես, արա»-ն պատիվ չի բերում մեծագույն քաղաքակրթական ժառանգության քաղաքական պահապաններ համարվողներին:
Այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
