«Այնքան զոհված տղաներ կան, որ ձևական մի մեդալ չունեն…»
«Երբ ասում եք մերօրյա հերոսներ․ցավոք շատերի համար մերօրյան 2016թ ․իսկ 1989-1994թթ արդեն անցյալ են :Վաղը, որ մի նոր բան պատահի շատերիդ համար 16թ էլ անցյալ կդառնա․․ցավոք այդպես է․
90 ականներին համացանց չկար,ինտերնետ չկար ,ամեն բան դեռ համակարգված չէր,այսօր էլ 90ականների զոհվածների ծնողները արդեն հասակ առած մարդիք են և համացանցից չեն կարողանում օգվտել ․․․․․․․․․․․
Երբ այցելեք եռաբլուր ու պատահական հանդիպեք 90 ականների զոհված տղաների որդեկորույս, սևազգեստ մամիկի, քիչ հետը խոսեք ,ասածս կհասկանաք ․․․
Հ․Գ․ այնքան զոհված տղաներ կան, որ ձևական մի մեդալ ,մի հուշամեդալ չունեն ,որ իրենց ծնողները մի չնչին ,ինչ որ բանով ուրախանան ,հավատացեք զոհվածի մամիկի համար դա մեծ բան է ․․մի մոռացեք և մի անցյալ դարձրեք արեստական ․․․ ․․․»