Ազգն իմ խիստ ավտորիտար , մարդկանց կամ սրբացնում ա, կամ անպատվում

Վանո Սիրադեղյանը լավ արձակագիր է:Շատ լավ, ու շարժման ամենաքյութ տղերքից էր:Մի քիչ լոթի, մի քիչ սիրուն, մի հարյուր գլուխ իր միջավայրից հեռու մտածող: Երբ նա սիրելի տղուց մի կես տարում դարձավ ատելի տղա, մարդիկ , որ իրարահան .Վանո էին գոռում, սկսեցին ատամների արանքից շպրտել. էն ծիտիկ-ծիտիկ ոտանավորը չի գրածը: Ու դժվար էր տարբերակել , սահմանել, […]