Անթիվ կորուստներից իմ պաշարված սիրով ուզում եմ քեզ հիմա ամուր գրկել ու լալ…

ՋՐՀԵՂԵՂ Տիրոջ կամոք նավ շինեցի՝ Նոյի նավից մի քիչ պուճուր, Բաժինն առա հոգեհացի Նրանց, որ պիտ դառնային ջուր։ Զարկ եղավ ու լուսավորվեց, Տերը ասաց՝ դե՛, բարձրացի’ր – Մի ակնթարթ, մի պահ տևեց, Ու սլացավ երկինքն անծիր։ Սիրտս լցվեց ու լաց եղա Ո՞նց հեռանամ ես ամենքից. – Չէ,-ասացի,– Տեր ջան, չեղա՜վ, Ինձ էլ խեղդիր քո բարձունքից։ […]