Շատերն են հարցնում, թե ինչու քրիստոնյաները չէին փախչում Քրիստոսի համար չարչարվելուց, չէին ուրանում եւ հաճախ կամավոր եւ նույնիսկ ուրախութեամբ էին գնում մեռնելու Հիսուսի անվան համար. «Ամեն ժամ մեր մարմիններում կրում ենք Հիսուսի մահը, որպեսզի Հիսուսի կյանքն էլ հայտնվի մեր մարմինների մեջ, քանզի քանի դեռ կենդանի ենք, միշտ մահվան ենք մատնվում Հիսուսի համար, որպեսզի Հիսուսի կյանքն […]
Հելոուինը մահվան տոն է՝ վախի ու սարսափի, քրիստոնեությունը՝ կյանքի եւ վախերից ազատագրման դպրոց: Հեռու պահենք մեզ Աստծուն գարշելի բաներից: Ճիվաղային խեղկատակությունները քրիստոնեության հետ երբեւիցե կապ չեն ունեցել եւ չունեն: Արթուն լինենք, տեղ չտանք սատանային մեր կյանքում: Նման գարշանքներին խառնակվելը անպատիժ չի մնում: Բարեկամներ, խելամիտ լինենք: Տոնի սարսափազդու հռչակն այնքան մեծ թափով աճեց, որ Եվրոպայում «ծնված» […]
Ես ծանոթացել եմ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթում հրապարակված նյութին` հանրակրթական դպրոցներում «Հայոց Եկեղեցու պատմության» առարկայի և դրա դասավանդման առնչությամբ: Չգիտեմ, թե որքանով են փոխնախարար Անափիոսյանին վերագրվող խոսքերը հավաստի: Եթե խոսքերն աղճատված չեն, ապա դատապարտելի է որդեգրած այս մոտեցումը: Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասաց Մայր աթոռի տեղեկատվական համակարգի ղեկավար Տեր Վահրամ քահանա Մելիքյանը: «Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը տեղյակ չէ ԿԳՄՍ նախարարության […]
Աշխարհին հաղթել, նշանակում է համբերությամբ հաղթահարել բոլոր նրա ցանկությունները, ոչ մի չար բան չանել ու պահել Աստծո պատվիրանները: Սբ. Եփրեմ Ասորի
Արի՛, Տե՛ր Աստված, տեսության հիվանդացած հոգուս, դիր Քո ձեռքն իմ վրա և բժշկիր՝ ասելով. «Զորացի՛ր, վերցրո՛ւ Քո մահիճը և գնա կյանքի արդարություն տանող ճանապարհով»։ Փարատիր ցավերն ու բժշկիր Քո ժողովրդի հիվանդությունները և ամենահաղթ խաչիդ նշանով բոլորին կատարյալ առողջություն շնորհիր, որով մարդկության տկարութունը կրեցիր ու դատապարտեցիր մեր կյանքի և փրկության թշնամուն։ Դու ես մեր կյանքն ու […]
«Տիրոջ Հոգին ինձ վրայ է, դրա համար իսկ օծեց ինձ, ինձ ուղարկեց … Տիրոջը ընդունելի տարին հռչակելու» (Ղուկ. 4:18-19): Մեր առօրյա վազքի մեջ, երբ մարդ փորձում է հացի խնդրից մինչեւ համաշխարհային քաղաքական եւ տնտեսական հարցերին լուծում տալ, հաճախ է մոռացվում կարեւոր այն ճշմարտությունը, որ ներսից՝ հոգուց ու սրտից են գալիս անձնական եւ հասարակական կյանքի թե՛ խնդիրները եւ թե՛ մանավանդ դրանց ապաքինումը: Դեռ 1910-ին իր «Դառնացած ժողովուրդ» հոդվածի վերջում Թումանյանը, իբրեւ մեր ժողովրդի բարոյական խնդրի խտացած ախտորոշում եւ դեղամիջոց, գրում է. «Ուրիշ ճանապարհ չկա. ներսից է լինելու հաստատ փրկությունը, որովհետեւ ներսից ենք փչացած»: Բարոյական ախտավոր վիճակն է հիմք դառնում ֆիզիկական, քաղաքական, սոցիալ-տնտեսական եւ մյուս բոլոր բնագավառների ախտահարման համար: Եւ մենք ներսից բժշկվելու, ներսից մաքրվելու եւ առողջանալու հրամայական պետքն ու պահանջն ունենք: Շատերին կարող է թվալ, որ հոգեւորականն արհեստականօրեն ամեն բան բերում է հոգեւոր դաշտ՝ ելնելով իր առաքելությունից, մտածողության տեսակից: Բայց ընդունենք այդ հոգեւորականին, թէ ոչ, փաստ է, «մարմնի գործերը յայտնի են. այսինքն՝ շնութիւն, պոռնկութիւն, պղծութիւն, վաւաշոտութիւն, կռապաշտութիւն, կախարդութիւն, թշնամութիւն, կռիւ, նախանձ, բարկութիւն, հակառակութիւններ, երկպառակութիւններ, բաժանումներ, չար նախանձ, սպանութիւններ, հարբեցողութիւններ, անառակութիւններ եւ սրանց նման ուրիշ բաներ»,- գրում է Պողոս առաքյալը՝ ցույց տալով Աստծո Հոգուն հակառակ մարմնապաշտ վիճակի հետեւանքը (Տե՛ս Գաղ.5:19-21): Չէ՞ որ ոչ ոք չի կարող պնդել, որ մենք այժմ զերծ ենք այս անձնային եւ հասարակական արատներից: Փրկիչը եւս խոսում է ներսի ախտի մասին՝ պղծության աղբյուր դիտելով այն. «Ինչ ելնում է բերանից, սրտից է գալիս, եւ ա՛յն է մարդուն պղծում. սրտից է, որ ելնում են չար խորհուրդներ, սպանութիւններ, շնութիւններ, պոռնկութիւններ, գողութիւններ, սուտ վկայութիւններ, հայհոյանքներ» (Մատթ.15:19): Առանց հատուկ ուսումնասիրությունների, սոցհարցումների կամ մասնագիտական կարծիքի էլ տեսանելի է այժմ տիրող այս հիվանդ ու ախտավոր վիճակը, երբ թվարկված բոլոր երեւույթները կան մեր հավաքական կյանքի մեջ: Կարեւոր է նկատել այն, որ ըստ Տիրոջ խոսքի՝ ոչ միայն արարքը, այլեւ սրտից եկող եւ բերանից ելնող խոսքն է մարդուն պղծում: Նույն տրամաբանությամբ՝ սրտից եկող բարի, շինիչ, սիրուց բխած խոսքը կարող է հաստատել, բուժել, առողջացնել: Բայց բուն խնդիրը սեփական սխալը չընդունելու, կամ առավել ճիշտ է ասել՝ ընդհանրացնելու, ուրիշների վրա գցելու մեր մեծ սխալն է: Սա անգամ դրախտով անցած փորձառություն է, երբ Ադամը մեղքը Եվայի, իսկ Եվան օձի վրա է գցում՝ պատրաստ […]
Սրբոց Թարգմանչաց վարդապետաց տօնի սեմին, զարմանալի չէ որ մեր գրի ու գրականութեան հայրը՝ Ս. Մեսրոպ Մաշտոց Աստուածաշնչի թարգմանութեան գործը սկսեց Առակաց գրքից։ Այդ արարքը ինքնին խօսում էր իր դարու ժամանակ գոյութիւն ունեցող հերետիկոսութեանց առարկութիւններին ի մտի ունենալով Առակներ 8։22-րդ համարը, Իմաստութեան եւ դրա ստեղծուած կամ անստեղծ լինելու մասին վիճաբանութիւնները (ստեղծուած թէ ծնած լինելու), մանաւանդ արիոսականների […]
«Տխրությունը տևում է մինչև գիշեր, բայց ուրախությունը հասնում է առավոտին»: Իմ ամենաքաջ հետևորդները նրանք են, ովքեր նախազգալով առավոտը` գիշերվա տրտմության մեջ զգում են այն ներքին ուրախությունը, որ առավոտն է` իբրև անակնկալ. վստահորեն պարգևում: «Աստծո կանչ»-ը գրքից
Թերթի ունեցած տեղեկությունների համաձայն՝ առաջիկայում օրենսդիրների համար նոր «պատվեր է» իջեցվելու՝ ընդդեմ Հայ Առաքելական եկեղեցու: Եվրոպական կառույցների ներկայացուցիչների հետ խորհրդարանականները պատրաստվում են քննարկել «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություն կատարելու հարցը: Հատկանշական է այն, որ այս օրենքը բոլոր ժամանակներում քննարկվել ու այդպես էլ մնացել է կես ճանապարհին, քանի որ Արևմուտքը փորձում է […]
Մի հիասթափվեք եթե այս կյանքում ինչ որ բաներ ձեր սրտով չեն գնում: Վերագտեք ձեր ներքին խաղաղությունը, սերն ու հույսը Քրիստոսով: Նեղությունները երբեք ձեր դիմաց չեն աշախատելու, այլ ձեր համար (Հռոմ. 8:28): Աստված մեզ տալիս է կարողություն սթրեսի մեջ ապրել և ունենալ ներքին խաղաղություն: Արմեն Հարեյան
