«Ինչքան կարելի ա… այ, Անասնաֆերմայի Ժոզեֆ խոզեր»

-Դառանացած եմ` մի ուրիշ…
-Սուրբ Գայանեում էի…
-Պատարագի…
-Պարզվեց` նաեւ Վեհափառի գահակալության 20-րդ տարեդարձն էր….
-Վեհափառն իր համար մենակ նստած էր սբ Գայանեում.
-Ոչ մի միջոցառում…
-Հայրապետական մաղթանքի ժամանակ`
-Պատարագին`
-Ոչ մի պաշտոնյա` աշխարհական…
Հ.Գ.
-Ըենե~նց դառնացած եմ…
-Արա, բա դուք 20 միլոն տաք սեռափոխին, կինո անեք` պանծացնեք`
-Առաքելական` ազգ պահած, պետության ֆունկցիաներ ստանձնած եկեղեցու պատմությունը ջնջեք…
-Պատարագի չգաք…
-Բա մի հատ էլ սենց օրով`
-Մի մունետիկ` դելեգատ չունենաք`
-Էդ սուրբ վայրում…
-Մի ուղերձ չհղե՞ք
-Արա, դուք հո… եսիմ ով չեք` ար`ա…
-Այ գլխակեր, հոգեկերներ…
-Ա`յ, ՕՏԱՐՆԵՐ.
-Ինչքան կարելի ա…
-Այ, Անասնաֆերմայի Ժոզեֆ խոզեր