Դու, որ կամեցար ծարավածներին կենդանի՛ ջուր տալ չոր անապատում

Քանի որ վերջին դառնությունն անգամ ես համբուրեցի՝ տանջանքնե՛ր, խեթե՛ր և տխրություննե՛ր, վշտե՛ր հոգեկան, անխնամարկվող կսկի՛ծ ու ցավեր, տարակուսանքնե՛ր՝ հույսերի հանդեպ, ամոթանքնե՛ր, որ չունեին ծածկոց, խայտառակություննե՛ր անպարտակելի, պատկառանքնե՛ր, որ անհամարձակ են դարձնում մարդուն, անդարձ փախուստնե՛ր և հալածանքնե՛ր՝ մարդասիրությանն հակընդեմությամբ, ուղևորությամբ իմ երկար անցման՝ ձեռնունա՛յն եղա ու առա՛նց վարձի: Սակայն, Դու, ո՛վ Տէր, որ փրկությունն Ես և […]