Ադրբեջանի ղեկավարության կողմից հիվանդագին երևակայությամբ անտեսվում կամ նենգափոխվում է ամեն ինչ
ԱԳ նախարարի տեղակալ Շավարշ Քոչարյանի պատասխանը «Արմենպրես» գործակալության հարցին
Հարց. Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք Ադրբեջանի նախագահի հայտարարությունն առ այն, որ ԼՂ հիմնախնդրի կարգավորման հիմքն Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունն է:
Պատասխան: Ադրբեջանի ղեկավարի ասածը կիսաճշմարտություն է, քանի որ խնդիրը պետք է կարգավորվի թե՛ Արցախի, թե՛ Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակներում: Ադրբեջանի Հանրապետության տարածքային ամբողջականությունն որևէ առնչություն չունի Արցախի Հանրապետության տարածքային ամբողջականության հետ:
Ադրբեջանի նախագահը ձևացնում է, թե իբր մոռացել է, որ որպես բանակցությունների հիմք ընդունել է ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների փաստաթուղթը, համաձայն որի՝ Արցախի կարգավիճակը որոշվում է Արցախի ժողովրդի՝ պարտադիր իրավական ուժ ունեցող կամարտահայտության միջոցով:
Ադրբեջանի նախագահի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ մտացածին որակումների լավագույն պատասխանը ազատ, անկախ, ժողովրդավարության ամրապնդման ուղիով ընթացող Արցախն է՝ իր ակտիվ քաղաքացիական հասարակությամբ:
Հարց. Ադրբեջանի նախագահը հերթական անգամ Հայաստանը և Արցախը ներկայացրել է որպես ադրբեջանական պատմական հողեր: Ինչպե՞ս դա կմեկնաբանեք:
Պատասխան: Շուտով կլրանա հարյուր տարի, ինչ Օսմանյան կայսրության ռազմական աջակցության շնորհիվ աշխարհի քաղաքական քարտեզի վրա առաջին անգամ ի հայտ եկավ երկրորդ թուրքական պետությունը՝ Ադրբեջան անվանումով: Տարօրինակ կերպով այդ պետությունը չի հիշում՝ ինչ է եղել ընդամենը երեկ, բայց «հիշում է», թե ինչ է եղել դարեր առաջ՝ մինչ իր ի հայտ գալը:
Ադրբեջանի ղեկավարության կողմից հիվանդագին երևակայությամբ անտեսվում կամ նենգափոխվում է ամեն ինչ. միջազգային իրավունքը, ներառյալ՝ ՄԱԿ Կանոնադրությունը, միջնորդների ջանքերը, ներառյալ՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների ղեկավարների հայտարարությունները, պատմությունը՝ սկսած անտիկ ժամանակաշրջանից մինչև մեր օրերը, ներառյալ՝ Ստրաբոնի, Պլուտարքոսի և այլ անտիկ հեղինակների աշխատությունները:
Տվյալ հայտարարությունն ուղղված է, առաջին հերթին, Ադրբեջանի ներքին լսարանին` բնիկ ազգային փոքրամասնությունների նկատմամբ բռնի ուծացման քաղաքականությունն արդարացնելու, ինչպես նաև երկրում հաստատված ավտորիտար ժառանգական ռեժիմը որպես ժողովրդավարության նվաճում հրամցնելու համար:
