Ինչպես տիրանանք Աստծո խոստմանը
«Պետք է համբերել իմանանք, որ Աստծո կամքը կատարելով տիրանանք Նրա խոստմանը» :
Եբրայեցիս 10:36
Դժվարությունների պահին բոլորս էլ մտածում ենք, որ այսպես այլևս չեմ կարող, սակայն կյանքը գնում է առաջ։ Երբ ետ ես նայում տեսնում ես որ դիմացար, իրականում մեր տեսադաշտը սահմանափակ է, չենք գնահատում մեր կարողություններն ու ուժերը:
Կյանքը միշտ էլ մեր առաջ է դնում իր դժվարություններն ու հաջողությունները, բացասականն ու դրականը. համբերությունն այն է որ մենք խոնարհաբար ընդունենք բացասականը և բարեհաճորեն նայենք դրականին: Որքան դժվար է կյանքը, այնքան անհրաժեշտ է տեսնել դրականը: Համբերությունը վստահությունն է սեփական ուժերի նկատմամբ և արժանապատիվ պայքարն է չարի դեմ:
Համբերությունը զորացնելու երկու ճանապարհ կա` ժպիտը, որ ողղված է դեպի անձդ և աղոթքը, որն ուղված է առ Աստված: Ժպիտ ասելով նակտի ունեմ իմաստության ժպիտը, որը ծնվում է տառապանքից, իսկ աղոթքը մարդուն կտրում է առօրյա խնդիրներից և բարձրացնում դեպի Աստված, քանի որ այդքան համբերություն, որ ունի Աստված, ոչ մի տեղ չես գտնի:
Համբերությունը ոչ թե դժվարություններին դիմանալն է, այլ պայքարելը դրանց դեմ: Հիսուս է մեր օրինակը, Ով այնքան բան հանձն առավ ու համբերեց մեր փրկության համար և այդ համբերության արդյունքում հայտարարեց, որ Ես հաղթեցի աշխարհին:
Տեր Եսայի քահանԱ Արթենյան
