Կապել են ծառին ու այրել

Արտաշ Պողոսյանի պատմությունը

Արմինե Պողոսյանն ArmenianGenocide100.org-ին է ներկայացրել իր պապիպատմությունը: Նա պատմել է, որ 4-5 տարեկան է եղել, երբ սկսվել է ջարդը:Թուրքերը նրա երեք քրոջը կապել են ծառին ու հենց իր աչքի առաջ այրել:

«Պապիս հիշում եմ տխուր ու արցունքակալած աչքերով: Փոքր էի այն ժամանակ, չէի հասկանում ու պատկերացնում իր ցավը: Պատմում էր՝ երբ ինքը եղել է 4-5 տարեկան տղա, սկսվել է ջարդը: Ընտանիքը բազմանդամ է եղել: 4 երեխա են եղել՝ ինքն ու երեք քույրը՝ Շուշիկ, Նուսիկ, Լուսիկ:

Մորս պատմելով, երբ ծնվում է իմ մեծ քույրը, պապս անվանակոչում է իր քրոջ անունով՝ Շուշիկ: Երբ ծնվում եմ ես, պապս ասում է, որ կրեմ իր երկրորդ քրոջ անունը, բայց մայրս չի համաձայնվում՝ պատճառաբանելով, որ պատմությունը կկրկնվի:

Ցավով էր հիշում ու արտասվում, որ իր 3 քրոջը կապել են ծառին ու այրել իր աչքի առաջ: Ընտանիքից միակ փրկվածը եղել է պապս, որին պահել է թուրք հարևանը. չգիտեմ՝ խղճալով թե՝ որդի չունենալու պատճառով: Հետագայում տեղափոխվում են Մառնեուլի շրջան, բնակություն հաստատում այնտեղ: Պապս, դառնալով պատանի, վերադառնում է Հայաստան, բնակություն հաստատում Գյումրիում: Իր  անուն-ազգանունն էր Քարտաշ Սանամօղլի Մեգրալի. Հայաստանում դարձավ Արտաշ Սանամօղլյան: Նա մահացավ 1989 թվականին»:

Աղբյուր` ArmenianGenocide100.org