Աստվածաշունչը մեր գերագույն ընկերն ու մերձավորն է. Մեծերը Աստծո մասին
Ուկրաինացի փիլիսոփա, բանաստեղծ և մանկավարժ Գրիգորի Սավիչ ՍԿՈՎՈՐՈԴԱՆ, որ հայտնի է իր «Աստվածային երգերի այգի» հոգևոր բանաստեղծությունների ժողովածուով, 1974-ին, հրաժեշտ տալով մտերիմ ընկերոջը՝ Կովալինսկուն, ասում է նրան.
«Հնարավոր է՝ այլևս քեզ չտեսնեմ: Մնաս բարով: Կյանքիդ բոլոր իրավիճակներում միշտ հիշիր այն, ինչ ես քեզ հաճախ եմ ասել. կա ընտրության երկու ճանապարհ միայն. լույս և խավար, բարի և չար, ժամանակավոր և հավիտենական: Իմ հոգին որքանով ճանաչում է քեզ, համոզված եմ, որ դու ունակ ես ընդունելու ճշմարտությունը և սիրելու այն»:
«Աստվածաշունչը մեր գերագույն ընկերն ու մերձավորն է, որը տանում է մեզ դեպի միակ ամենաթանկագինն ու ամենասիրելին,- ասում է Սկովորոդան:- Մեզ համար Ավետարանը մեր նախնիների ավանդած պատգամն է, որ պահում է բարերարության գանձը»:
